eens-opreis.reismee.nl

Barbados

Vandaag zijn we op Barbados, we doen een tourtje met een stoomtrein en brengen een bezoek aan een suikerplantage en rumdistilleerderij incl proeverij.

Het toerisme is de grootste bron van inkomsten maar daarna komt de suiker. Er zijn daarom nog steeds een aantal suikerplantage op Barbados. Wat ook met de suikerriet te maken heeft is natuurlijk de beroemde Barbados rum. We bezoeken de in 1658 gebouwde St. Nicolas Abbey, één van de nog in bedrijf zijnde plantages. We bekijken de distilleerderij en ook mogen we een glaasje proeven. Hierna hebben we een rondleiding door het huis waar alles bij het oude is gelaten, grappig om te zien.

Op de plantage rijdt tegenwoordig ook weer een toeristische stoomtreintje, stelt niet veel voor maar is leuk om even mee te rijden. Hierna vervolgen we de tour over het eiland en rijden langs de peperdure huizen van Engelse voetballers, de prachtige golfbanen van Tiger Woods en nog vele andere mooie optrekjes.

Al met al een relaxed dagje zonder verrassingen, ook wel eens lekker. Vannacht zetten we koers naar Martinique het volgende eiland in de Carribean wat we bezoeken.


Surprise cruise

Op advies van een zeer gewaardeerde, all-round cruise-ster, hebben wij onze cruise omgedoopt tot surprise cruise. Op deze manier hebben we geen tegenvallers gehad, maar gewoon…… verrassingen.

En ja, gisterenavond hadden we er weer één. Om een uurtje of 11 kwam er een emergenci bericht dat er heel dringend bloed nodig was voor een kritieke patiënt. Bloeddonoren die hun donor kaart bij zich hadden en O Pos of O neg zijn werden gevraagd zich te melden. Geen idee hoeveel er geweest zijn, maar vannacht is de betrefffende persoon met een helikopter van het schip gehaald. Een risicovolle operatie die pas bij de 3e keer lukte, de kapitein had dit in zijn 25 jarige loopbaan nog niet eerder meegemaakt dat het zo lang duurde. Het hele operatie was gedurende de nacht dus maar weinig mensen hebben dit meegekregen. Ik had zelf nog wel gekeken omdat het leek of er een tenderboot werd neergelaten, maar ik zag verder niets.

Door dit heel geval ga je toch ook weer even nadenken over bloed donatie, iets wat ik zelf eigenlijk al heel wat jaartjes niet meer deed. Aangezien ik O neg ben had ik waarschijnlijk wel een bijdrage kunnen leveren in dit geval. Toch maar weer eens aanmelden, nu kan het nog want dat mag maar tot 65 (ha ha)

De hele nachtelijke surprise heeft geen invloed gehad op ons reisschema dus vandaag hadden we een heerlijke zeedag met veel zon en aardig wat wind. Uitkijken dus! Morgen, op Barbados,hebben we een excursie, ben benieuwd.

Tot later ! oh ja foto’s uploaden lukt helaas niet, ik blijf het proberen maar helaas.


Grand Turk

Kennen jullie het verhaal van dat stel wat uiteindelijk heel blij was dat ze op Sint Maarten waren aangekomen ? Nee….. nou dat klopt want ze gingen niet.

Gisterenavond kregen we van de kaptein de mededeling dat er 2 ernstig kritieke patiënten aan boord zijn. Het zou onverantwoord zijn om door te varen naar Sint Maarten, waar we pas zondag zouden aankomen. Het besluit is genomen om naar Grand Turk te varen en de mensen daar van boord te halen en naar een ziekenhuis te transporten, in de hoop dat ze het overleven. Zo’n beslissing wordt niet lichtzinnig genomen want er zijn tenslotte 2600 andere passagiers die niet de stop krijgen die ze verwachten. Het is balen maar het is niet anders.

Het gevolg is dat we vandaag een halve dag op Grand Turk zijn en dan doorvaren. Volgens de planning is de volgende stop maandag op Barbados, maar zeker weten doen we het niet. Waarschijnlijk zal ik daar ergens een kraampje moeten gaan huren om mijn koffie te kunnen verkopen want die komt nu niet op Sint Maarten terecht.

Voor al diegene waarvan ik dus de groeten aan Jacq over moest brengen….. jullie zullen zelf een berichtje moeten sturen.

Voor nu zijn jullie weer even op de hoogte, never a dull moment op de ms Rotterdam.


We zijn aan boord !

Nicole heeft aardig huisgehouden in anderedelen van Florida, hier viel het gelukkig mee. Nu is het koekeloeren op de webcam van Port Everglades en opcruisemapperof de 2 schepen binnenkomen varen.Rond een uurtje of 10 is het dan eindelijk een feit, ze zijn inde haven aangekomen.

Van de HAL hebben we een telefoonnummer gekregen waar we kunneninformerenhoelaat we aan boord mogen. Dit blijkt om 16 uurte zijn. Dan is het nu dusnog even de tijd volmaken. De bagage kunnnenwe gelukkig stallen in het hotel en er staat al driftigeen dame van deshuttlebus mensen aan temoedigen om met haar mee te gaan voor $15 pp wat aardig watgeld is voor een piepklein stukje. Wij besluiten gewoonzelf een Uber te regelen in de loopvan de middag.

Eerst nog even naar de Starbucks en zorgen dat we ergens ietslunchen. Om een uur of 3 hebben we de bagagegepakt en bellen de Uber, die binnen 2 minuten voor het hotel staat. Nou ja, zo snel had ook niet gehoeven, maar wel lekker. Werekenen erop dat we in de terminalnogeen tijd moeten wachten, maar aangezien wij tegenwoordig 4 star marinair zijn heb jebepaalde privileges.Één daarvan is het met voorrang inchecken…. super !! Binnen no-time zitten we aan boord terwijlwe anders groep 35 waren geweest!

Koffers zijn ook vrij snel in dehut dus nu kan eindelijk de tocht beginnen. Hetvertrek staat om 20 uur gepland dus ook dat is vroeger dan verwacht.

Ons eerste diner in de Dining Room hebben wenet achter onzekiezen en ook het eerst rondjelangs de shopjes enentertainment zit er op.

Nu 2 vollezeedagen en dan zondag de eerste voet aan wal op Sint Maarten.


Hoe nu verder ?

Ja dat is de grote vraag, alles blijft onzeker. Vanaf de HAL hebben we verder geen mail meer gekregen, maar in een app waarin onze reis beschreven staat vonden wij al wel enige wijzigingen. Ook zien wij op de website van Port Everglades dat ze verwachten dat de Eurodam en de Rotterdam donderdagochtend weer binnen kunnen varen. Alles uiteraard afhankelijk hoe Nicole zich ontwikkeld.

Gelukkig blijkt dat het in Fort Lauderdale wel mee valt als je dit vergelijkt met steden iets verder naar boven. Dat zijn ook de gebieden die pas nog te maken hadden met orkaan Ian. Hier regent het vandaag zowat heel de dag en straten staan blank. De Starbucks en ook wel andere winkels gaan toch eerder dicht vanwege het weer. Vanavond zou Nicole, die intussen geen tropische storm meer is maar een orkaan categorie 1, aan land moeten komen.

De beide schepen die nu nog op zee zijn hebben weinig last van het weer. De Rotterdam vaart langzaam voor de kust van Cuba en heeft daar zelfs 7 vluchtelingen op een bootje gered.

Nu is het dus afwachten of we morgenochtend bericht krijgen van de HAL of we aan boord kunnen en zo ja hoe laat. Als we de app mogen geloven zouden we dan om 22.22 uur vertrekken en gaan we richting Sint Maarten ! Onze 2e stop St.Lucia is nu geschrapt en komen we op zondag op St. Maarten, hierna zou onze route weer gewoon moeten zijn.

Update vers van de pers…. Wij krijgen vanuit St Maarten het bericht dat de Rotterdam daar om 7 uur aankomt en om 14 uur weer vertrekt. Dat wordt dan dus een flits bezoek, maar lang genoeg om koffie en een oplader te droppen (ha ha)

Morgen horen jullie of we echt vertrokken zijn!

Voor nu duimen wij dat de inpact van hurricane Nicole vannacht mee gaat vallen voor de gebieden die in de gevaren zone liggen.


Fort Lauderdale dag 2

Gisterenavond weer een heerlijke burger gegeten bij Gilbert’s. Maar voordat we daar waren moesten we een behoorlijke tijd schuilen voor de giga regenbuien. We stonden voor een grote supermarkt waar het kneiter druk was met mensen die allemaal water en voedsel aan het inslaan waren.

We hebben de eigenaresse van Gilbert’s nog even gesproken over de lockdown, maar zij waren heel ‘lucky’ ze zijn uiteindelijk maar 1,5 week gesloten geweest en de mensen die normaal naar andere oorden vertrokken bleven nu in Fort Lauderdale en bezorgden haar aardige clandizie. Bovendien kregen zijn van de regering 200.000 dollar om de zaak overeind te houden. Gelukkig dus nog steeds de plek om een goede burger te eten.

Dinsdag zijn we naar de Galleria gelopen, het weer was lekker maar tegen 12 uur werd de wind behoorlijk hard. Een tochtje van 7 km langs het strand geeft door het zandstralen toch mooi een gratis huidpeeling. De terugtocht hadden we de wind in de rug dus voelde je dat niet zo. Een nieuwe gala jurk scoren is helaas niet gelukt. Onderweg kregen we trouwens een minder bericht.

Kennen jullie het verhaal van dat stel dat eindelijk weer een cruise in de Caribbean gingen doen ? ……inderdaad… ze gingen niet, althans voorlopig niet.

In het bericht van de HAL stond dat Port Everglades gesloten is vanaf vanmiddag en dat de ms Rotterdam en de ms Eurodam morgenochtend (woensdag) dus niet kunnen aanmeren. Dat betekend dus voor deze passagiers dat zij een dagje langer op het schip verblijven. Voor ons betekend dat dus dat er woensdag geen schip is en dat we een nachtje bij moeten boeken in het hotel. De planning is nu dat er donderdag vanaf 14 uur ingescheept kan gaan worden maar mensen die nog moeten vliegen wordt geadviseerd om niet voor 19 uur aan te komen. Wij denken dat, als er vertrokken wordt dit pas heel laat in de avond is of misschien wel pas vrijdagochtend. Het is balen, maar ja de natuur is onvoorspelbaar. Nicole is sowieso onvoorspelbaar en het is ook totaal ongewoon dat deze subtropische storm nu ontstaat.

Het jammere is dat, als we ooit gaan vertrekken, we Sint Maarten waarschijnlijk niet aan gaan doen. Zit ik toch met 10 buizen Nespresso koffie en een draadloze oplader in mijn koffer die ik niet kwijt kan en Jacq heeft geen koffie om te drinken.

Gelukkig kunnen we wel in onze kamer verblijven en we gaan het zien wat het gaat worden.

We houden jullie op de hoogte.


Aangekomen in Fort Lauderdale

We zijn er, maar wat een reisdag was dat, pffff. Zoals als gezegd was het inchecken een fluitje van een cent. Vliegtuig vertrok 40 minuten later omdat er iemand te laat was en dan moet je weer achteraan bij de opstijgbaan aansluiten. En dan kan de reis beginnen, maar ruim 10 uur in zo’n vliegend gevaarte, het is toch niet zo mijn ding. Het toestel was lang niet vol, maar uitgerekend onze rij had natuurlijk 4 stoelen bezet, beetje jammer maar helaas. . In Houston aangekomen hadden we een overstap tijd van 4 uur. De andere optie bij het boeken was een overstap tijd van 1 uur20 minuten en dat is heel krap, zeker als je dan al 20 min later aankomt. Die stress hebben we 1 keer gehad om te moeten rennen, dat proberen we in het vervolg te vermijden. Oké 4 uur is misschien wel een beetje veel, zeker als er dan ook nog eens een vertraging is van 1 uur van de aankomende vlucht. Uiteindelijk om 19.45 vertrokken, 2.45 uur Nederlandse tijd, om precies net voor middernacht in het hotel aan te komen. Op dat tijdstip(6.00) ging in Nederland bij sommige alweer de wekker om aan de nieuwe werkweek te beginnen. Wij waren dodelijk vermoeid en waren blij om ons bed in te rollen. Nou ja dat was de bedoeling, maar voor onze kamer stond een droog apparaat wat vreselijk veel herrie maakte. Dus maar even terug naar de receptie met ons duffe hoofd en met duizend excuses dat dit niet had mogen gebeuren kregen we een heel mooie suite aangeboden. Oké daarvoor willen we midden in de nacht onze spullen wel even verhuizen en dan……. is het dan toch gelukt om ons bed in te rollen.

Na een nachtje slapen ben je natuurlijk toch wel weer keivroeg wakker, zo veel tijdsverschil is toch altijd weer even wennen. We gaan lekker rustig langs de boulevard lopen, Starbucks koffie drinken, shopjes kijken en ja natuurlijk Ed weer iets kopen.

Vanavond gaan we proberen bij onze vetrouwde Gilbert’s burger iets te eten. Altijd als we in FL zijn gaan we hier heen, deze mensen maken de beste burgers van USA en winnen daarvoor prijzen mee.

De weersverwachting is nog wel een dingetje voor de komende dagen. Vandaag is het prachtig weer, maar heel veel wind. Er is een subtropische storm in aantocht, Nicole. Zij kan voor onstabiel weer gaan zorgen. Vanuit Sint Maarten, waar wij onze wereldreiziger gaan bezoeken, hebben we al gehoord dat Nicole daar vertrokken is. De vaste lezers kennen de wereldreiziger, voor de nieuwe lezers, zij is ons ex-volleybalmaatje en ex-collega. Zij heeft over de wereld rondgezworven en heeft nu al weer een tijdje haar plek op Sint Maarten gevonden. Dit eiland is onze eerste stop plek met de cruise dus dat is super leuk om elkaar daar te ontmoeten ook al is het maar voor een paar uur.

Maar even terug naar het weer…… ons vertrek kan dus weleens een bumpie ride worden. Als we sowieso gaan vertrekken, we hebben namelijk geen idee wat cruise maatschappijen in zo’n geval doen. We gaan het zien wat het wordt en wanneer we er iets van horen.

Voor vandaag was dit het weer even, morgen naar de Gallaria Mall om te kijken of we nog een gala jurk kunnen scoren.


Supersnel !

Vanochtend om 6 uur de bus. Waarom de nacht ervoor altijd drama is, in weet het niet, zal wel stress zijn. Om 6.15 op Schiphol en zijn we benieuwd wat voor rijen we aantreffen. Nou het was een behoorlijke rij! Eigenlijk waren we officieel 19 minuten te vroeg dus heb maar even gevraagd of we toch in de rij mochten. Dat mocht en even later vroeg ze of wij al een boarding pass hadden, ja die hadden wij. Oké dan mogen jullie meekomen en een stukje verder je bagage inleveren. Hierna door security en douane en zo zijn we dan in 50 minuten van hotel tot na de douane gekomen. Super snel dus ! Nu wachten tot 9.30 tot we mogen boarden. Hopelijk gaat de vlucht net zo snel.