2022 We zijn weer op reis !

Het is al weer een tijd geleden dat wij jullie hebben lastig gevallen met onze vakantie verhalen. Onze laatste grote reis in maart 2020 werd helaas gecanceld wegens de welbekende pandemie. Ook vorig jaar durfden we het nog niet aan om op pad te gaan met alle restricties die nog overal golden. In juni hebben we de knoop doorgehakt en deden we een 1 weekse cruise naar Noorwegen. Een prachtige reis met prachtige fjorden, schitterend natuurschoon en mooi weer. Een extra voordeel… het vertrek vanuit Amsterdam zodat we niet hoefden te vliegen.

Nu we de smaak toch wel weer te pakken hebben is er een volgende reis geboekt, nu wel met vliegreis. Onze bestemming is dit keer een 11 daagde cruise in het Carraibisch gebied. We starten in Fort Lauderdale en gaan vervolgens naar Sint Maarten, Saint Lucia, Barbados, Martinique, Saint Kitts, St.Thomas, Half Moon Cay en weer terug naar Fort Lauderdale.

Om 16.30 zijn we aangekomen in het vd Valk Schiphol hotel (we hadden nog een voucher) we overnachten hier en kunnen dan ook de auto hier parkeren. Morgenochtend om 6 uur met de shuttlebus en dan maar hopen dat er geen ellende is op Schiphol. De reisdag wordt wel lang, zeker omdat er 6 uur tijdsverschil is t.o.v. Nederland. Als alles volgens plan verloopt zijn we om 23 uur in het hotel ( Nederlandse tijd is dan 5 uur maandagmorgen) in Fort Lauderdale.

We zijn daar dan 2 dagen waarna we op woensdag op het schip de ms Rotterdam stappen( dezelfde als naar Noorwegen) Ik zal proberen af en toe een update en/of een foto te sturen, alles afhankelijk van het wel of niet aanwezige internet.

Nu gaan we ons voorbereiden op de lange reisdag van morgen.

Weer thuis

Zoals beloofd hier het laatste verslag van deze reis.

Woensdagochtend vertrekken we uit Palm Desert voor onze tocht naar Las Vegas. We hebben nog wel even ruzie met Tommie Tommie, volgens Google doen we er 4 uur over en volgens Tommie 5 uur, waar gaat het fout? Nou moet ik zeggen dat Tommie ons deze reis wel eens vaker heeft doen verbazen, maar een uur langer ? Nee dat pikken we echt niet. Een keer op de Highway gaf Tommie de opdracht de afrit rechts te nemen en direct daarna links te gaan. Oké dat doe je dan, maar dan blijkt dat je gewoon weer terug komt op de snelweg ! En dat hield hij 5 x vol ! Vertrouwen in Tommie is dan wel een beetje weg, dat begrijp je. Maar goed, wij op weg en uiteindelijk heeft Tommie het opgegeven en duurde het toch 4 uur eer we in las Vegas aankwamen. We checken in en staan weer midden tussen de gokkasten en de herrie, wat een verademing waren de afgelopen weken.

Donderdag houden we het rustig, tenminste dat was het plan. Een beetje over de strip lopen en hotels bekijken, maar omdat we aan het einde van de strip zitten is het toch een aardig stukje lopen en uiteindelijk worden het 16 kilometertjes die we lopend afleggen. Toch niet echt rustig eigenlijk.

Vrijdag om 7.30 vertrekken we naar de Hertz om de auto in te leveren, alles verloopt vlot en om 8.30 zijn we ingecheckt en al op het vliegveld. Om 10.15 gaat de eerste vlucht naar Houston, ook daar geen probleem. De vlucht komt eerder aan zodat we 2 uur overstaptijd hebben zodat we even kunnen eten. Ook de volgende vlucht verloopt zonder problemen, we landen zelfs bijna een uur eerder ! Waarschijnlijk de orkaan die in ons voordeel werkte (hi hi)

Na een heerlijke gevarieerde vakantie zijn we weer thuis en na 12 uur geslapen te hebben proberen we te acclimatiseren en ons voor te bereiden op de maandag waar om 5.30 de wekker weer gaat. Wij willen iedereen bedanken voor het lezen van onze verhalen en het geven van reacties via de weblog, app, mail of wat dan ook. Wij vonden het gezellig om jullie mee te nemen al was het soms best krapjes in de auto met al die meereizigers, misschien volgende keer toch maar weer een grote camper (ha ha).
Tot de volgende reis !

Palm Desert

Vandaag rijden we naar Joshua Tree NP. Dit park bestaat eigenlijk uit 2 delen, de Colorado Desert het lage gedeelte waar struiken groeien en het hoger gelegen Mojave Desert. Het is hier iets koeler en vochtiger en een goede plek voor de Yoshua Trees. Bij de naam tree denk je natuurlijk aan een boom, maar de Yoshua tree is een yucca soort en ondanks dat hij er uitziet als een boom heeft YT niets met een boom te maken.

Verder zie je in het park ook bijzondere rotsen die helemaal verbrokkelt zijn en een grote vlakte met de cholla cactus. Een akelig stekelig ding die zijn stekels direct in je huid boort op het moment dat je hem aanraakt. Pijnlijk en moeilijk te verwijderen.
We lopen een 3 tal trails en zijn dan toch weer aardig wat uurtjes onder de pannen geweest.

Morgen vetrekken we naar Las Vegas voor 2 overnachtingen en daarna stappen we weer op het vliegtuig naar Nederland. Van daar uit zal het laatste verslag komen.

Van El Monte via Big Bear Lake naar Palm Dessert

Na een kort nachtje en een mooie podiumplek voor Max gaan we op weg naar Big Bear Lake. Vandaag stijgen we weer tot grote hoogte (zo'n 2470 m) maar qua temperatuur zakken we tot historische laagte. De weg is prachtig, lekker bochtig dus stuurmanskunst is weer vereist.

Zoals gezegd, we klimmen weer aardig dus de temp zakt ziender ogen.Het is niet zo heel ver rijden dus zijn we lekker vroeg in het plaatsje. Als eerste maken we toch maar een stop om een lange broek en een truitje aan te trekken, we zitten op 10 graden !
Wij dachten eigenlijk een rustig plaatsje te treffen, maar het was er heel gezellig druk. Er zijn namelijk Oktoberfesten en we zien dan ook aardig wat lederhösen. Ook mensen uit de omgeving gaan hier kennelijk op zondag naar toe om een beetje te ontspannen. Het is ook een prachtige omgeving zo aan het meer. In de winter is dit een druk bezocht ski-oord. Ons hotel is een prachtige kamer, heerlijk rustig en uitzicht op het meer.
Na ons geïnstalleerd te hebben lopen we terug om een hapje te eten en het is nog steeds gezellig druk, tegen de schemering ontsteken ze alle vuurkorven op straat, een beetje vervroegde Kerstsfeer zeg maar. Big Bear Lake heeft ons positief verrast.

Vandaag, maandag, gaan we op weg naar Palm Dessert onze laatste stop voor we weer naar Las Vegas vertrekken. Als we opstaan is de temperatuur 1 graad, maar we besluiten toch in onze korte broek te vertrekken, we gaan immers weer naar 28 graden. Oké het inladen van de auto was het een beetje frisjes, en bij het inleveren van de sleutel keek men een beetje raar (hoezo ?) maar we gaan op weg in korte broek.

Wederom via een scenic route komen we uiteindelijk weer in warmere oorden. Onderweg staat een stop bij een outlet gepland waar we nog wat inkopen hebben kunnen scoren en daarna rijden we door naar Palm Springs. Niet onze overnachtingsplek, want dat is Palm Dessert, maar in Springs hebben ze de Palm Spring Aerial Tramway. Een kabelbaan die je van 800 m naar 2600 m brengt. Terwijl je geniet van het prachtige uitzicht draait de vloer onder je zodat je een perfect 360 graden zicht hebt zonder je te verplaatsen. Werkelijk prachtig. Boven gekomen was het inderdaad wel fris,maar de zon deed goed zijn werk dus ons dunne truitje was voldoende. ( er waren erbij die dachten dat ze naar de Noordpool gingen! )

Na deze prachtige ervaring gaan we op weg naar ons hotel in Palm Dessert waar we een giga kamer hebben. Morgen staat Joshua tree op het programma en dan is het gedaan met de pret.

Van Morro Bay naar El Monte

Vandaag weer verder over de Highway 1, een duidelijk minder mooi stuk dan gisteren. Natuurlijk zijn er uitkijkpunten met stoere opspattende golven, maar zo mooi als gisteren, nee. We rijden door tot Santa Barbera waar we een stuk over de boulevard en de pier lopen. Een gezellige drukte is het daar.

Hierna vervolgen we onze weg richting Malibu, de plek waar menig rijke Amerikaan woont. Maar het is druk op de weg, niet normaal 5 banen breed en overal auto's. Na Malibu zouden we stoppen in Santa Monica en Venice om daarna door te rijden naar ons hotel in El Monte. Maar door de drukte hebben we er zo lang over gedaan dat een stop op beide plekken er niet in zat. Morgen zouden we toch terug naar Beverly Hills en omgeving gaan dus misschien pakken we ze er dan bij.
Ik denk dat we al met al wel 80 km in de file hebben gestaan en dan ben je het wel een beetje beu ( en dat is zachtjes uitgedrukt)
Morgen maar zien wat het dan weer gaat worden.

De zaterdag begint grijs, de temp is aangenaam maar geen zon te bekennen. Eerst op weg naar het Hollywood sign in de bergen. Je weet wel die meters hoge letters die je overal ziet. Ik had ergens de precieze coordinaten gelezen zodat je er heel dichtbij kon zijn. Helaas mag je er nergens stoppen met de auto dus zijn we door gereden naar de parkeerplekken langs de weg. Heel druk natuurlijk en gelukkig ging er iemand weg zodat we konden staan. Het was gratis, maar aan de overkant stond een agent een bekeuring uit te schrijven, dus toch maar even vragen of het echt gratis is. Ja dat was zo, maar de bekeurde stond in de verkeerde richting geparkeerd en dat mag niet. Oké gerustgesteld gaan we op weg, en terwijl ik naar beneden kijk zie ik die agent bij onze auto staan ! Dus terug en vragen wat er aan de hand is. En wat blijkt..... we staan bij een rode stoeprand bestemd voor de brandweer.....stom stom stom. Helemaal niet gezien terwijl we er anders goed op letten. Dure Hollywood letters dus... 68 dollar, echt bullshit.

Hierna een stukje Mullholland drive gereden langs mooie huizen en uitzichtpunten over Los Angeles, maar omdat het een beetje heiig was jammergenoeg geen mooi uitzicht.
Vervolgens naar Beverly Hills, geshopt op Rodeo Drive, de shop straat van Beverly Hills. Helaas was er niets van onze gading bij, dus met lege handen naar huis (ha ha) vervolgens toch koers gezet naar Santa Monica. Het was een stuk rustiger dan gisteren dus konden we nu parkeren en over de boulevard naar Venice Beach lopen. Ed had nog even contact gezocht met één van de bandleden van Venice, maar helaas waren zij druk met opnemen van de nieuwe plaat en konden ons niet ontmoeten.

Het is leuk lopen van Santa Monica naar Venice, maar je ziet er wel heel veel zwervers op het strand vertoeven. Ze zeggen dat dit de laatste tijd wel veel erger is geworden, zoals trouwens in heel California. We hebben echt heel veel daklozen gezien. Uiteindelijk is het weer tijd om de terugreis te gaan maken en hopelijk iets sneller dan gisteren. Het gaat inderdaad iets sneller, maar het blijft giga druk. Ipv 45 minuten doen we er 75 minuten over.

Even wat gegeten bij een chinees aan de overkant en dan languit naar de race van Max kijken. Die begint hier om 10 uur 's avonds.

Van Monterey naar Morro Bay

Dank aan al diegene die geduimd hebben voor mooi weer ! Het zonnetje schijnt weer en we gaan op weg.

De eerste stop is Carmel by the sea, een prachtig stadje met hele leuke schattige huisjes. Ik had in een ander blog gelezen dat ze dachten in Disneyland belandde zijn, dat klopte wel. Even op het strand gekeken, en warempel een hele groep dolfijnen zwom vlak langs de kust. Mooi om te zien .

Hierna rijden we naar Point Lobos State Park met ook weer prachtige uitzicht plekken. Doordat er maar 150 auto's per keer in het park mogen zijn, hadden we wel geluk dat we binnen mochten. We lopen een kleine trail naar Bird Island waar, hoe verzin je het, heel veel vogels zitten.

De volgende stop is bij de Brixby Bridge, een historische brug uit 1932. Het beste uitzicht op de brug heb je op de parkeerplaats net voor de brug, gelukkig is er plek. Mooie brug, jammer dat een deel in de steigers stond. We vervolgen onze weg, en wat blijkt, we stonden bij de verkeerde brug ! De echte Brixby is nog hoger, niet in de steigers en veeeeeel drukker ( ha ha) Gelukkig ook hier mooie plaatjes kunnen schieten. Een klein stukje verder rijden ligt Hurricane Point waar je een prachtig uitzicht hebt over de kustlijn. Volgens een gids was het een rare dag want op dit punt hoort het altijd te waaien, en het was windstil ! Heel raar.

Inmiddels zijn we al aardig wat uren onderweg en hebben al iets van 20 mijl afgelegd. Ben benieuwd hoe laat we op plek van bestemming aankomen. Iedere keer zie je weer een mooi uitzichtpunt en blijf je foto's maken.

Onderweg lunchen we in het prachtige Big Sur en rijden daarna door naar het Julia Pfeiffer Burns SP, een niet zo groot park, maar de prachtige baai met een waterval die uitkomt op het strand is werkelijk prachtig !
Het laatste stop voor we Morro Bay bereiken is Piedras Blancas Elephant Seal Rookery. Op deze plek leven zo'n 17000 zeeolifanten! Gelukkig waren ze niet allemaal thuis toen wij er waren (ha ha) in januari, april engageren in oktober liggen hier de meeste dieren. Het zijn echt maffe beesten.

Ik zei, de laatste stop voor Morro Bay,maar dat was niet helemaal waar. De zon gaat inmiddels onder en aan het strand is het dan een mooi fotomomentje voor een zonsondergang.
Uiteindelijk komen we aan in het hotel en gaan op zoek naar eten en vinden het Dutchmen's seafood house. Deze mensen zijn in 1958 geëmigreerd, pa,ma en 9 kinderen, en zijn in 1968 in Morro Bay een restaurant begonnen. Lekker gegeten.
Morgen weer verder met onze Highway 1 tour.

Van San Francisco naar Monterey

We trekken weer verder via de Highway 1 naar Monterey. De 1?? loopt grotendeels langs de kust en kun je genieten van spectaculaire rotspartijen en mooie uitzichten. We gaan het zien, voorwaarde is wel dat het goed weer is en of dat gaat lukken ....... we zetten eerst koers naar Silicon Valley. In dat gebied zitten allerlei grote bedrijven zoals YouTube, Google, Gopro en natuurlijk Apple !

We komen als eerste aan op het bekende adres van Apple, Infinite Loop 1. Daar is een store, waar ze ook t-shirts verkopen ! Jammer hoor niet de juiste maat(snif) gelukkig verwijst de dame ons naar het visitor centrum, daar hebben ze nog meer shirts ( yehhhh, niet voor mij hoor)

Het gebouw is indrukwekkend en wat nog grappiger was is dat ze een model op schaal hebben staan en als je hier met een IPad langs gaat zie je hoe het er van binnen uitziet ! Echt cool, je kunt zelfs het dak optillen en zien hoe ze in de gym aan het sporten zijn. Ja Apple heeft het goed voor elkaar voor zijn werknemers. Buiten hebben ze ook sportvelden waar ze gebruik van kunnen maken.
Gelukkig heeft Ed bij deze store nog wel een shirt kunnen scoren en een mooi leren hoesje voor de telefoon. En nog een voordeel..... supersnelle WiFi, dus alle foto's kuen plaatsen.

Hierna op weg naar de Highway, richting Santa Cruz Beach boardwalk. Dit is het oudste pretpark van California. Helaas is het weer naar somber omgeslagen en zien we van de mooie kustlijnen niet veel. En buiten dat het weer niet meewerkt, is ook het park alleen nog maar in het weekend open, het is duidelijk laagseizoen geworden. Na toch even rond gelopen te hebben zetten we onze mistige tocht voort. Uiteindelijk belanden we in Monterey waar we ons hotel hebben voor 2 nachten.

De dag van woensdag begint met heel veel regen, geslapen hebben we ook niet veel want het hotel staat op een hoek van 3 wegen en dat gaat heel de nacht door. Wij hadden niet gedacht dat er zo veel woon werk verkeer door dit stadje zou scheuren.

Rond de klok van 10 wordt het droog en gaan de de 17 mile scenic route rijden in de hoop dat het droog blijft. De route loopt langs verschillende mooie punten, maar ja die zijn een stuk mooier als er een lekker zonnetje bij schijnt. Onderweg zien we veel vogels, zeeleeuwen en zelfs in de verte een aantal walvissen! Al met al wel een leuke route om te rijden en gelukkig bleef het op een paar spetters na droog.

Later in de middag lopen we nog naar Fishermens warff, waar we uiteindelijk toch een plensbui op de kop krijgen. In de zomermaanden zal Monterey een drukke toeristische plek zijn, maar nu is het er redelijk rustig, alhoewel ons hotel wel helemaal volgeboekt is.
Morgen verlaten we Monterey en vervolgen we onze weg langs de 1??