San Francisco

Vandaag dag 2 in San Francisco, wij zijn wel van mening dat 2 dagen veel te kort is om hier alles te bekijken, maar aangezien hier de ms Volendam ligt van de Holland America Lijn gaan we hier vast nog wel eens komen(ha ha)

We hebben de heuvels van gisteren nog aardig in de benen zitten dus houden we het een beetje rustig. Om 13.30 hebben we de boot naar Alcatraz ( The Rock) de bekende gevangenis voor de kust van SF. Ligt trouwens maar 2,5 km van de stad, maar ontsnappen was lastig door het koude water en de sterke stroming. Een beetje jammer is dat sept/okt het vliegen seizoen is, en vliegen zijn er , mijn hemel. Er worden in de wachtruimte al waaiers uitgedeeld om de vliegen van je lijf te houden en als je dan denkt dat ze weggaan als je vaart, no way !
Normaal zijn er veel vogels op Alcatraz, maar op het moment dat deze de Rock verlaten blijven de vliegen achter, en dat is dus nu.(snif snif)

We hebben een audio tour en het is interessant om een kijkje te nemen hoe het leven hier op The Rock was. De gevangen konden dagelijks SF zien liggen en werden dus pijnlijk herinnerd aan wat ze kwijt waren. Natuurlijk waren er ontsnappingspogingen maar er is nooit bekend geworden of er één echt geslaagd is geweest. Want wanneer is je poging geslaagd ? Als je daar wegkomt en alsnog verdrinkt of als je echt een nieuw leven op kan bouwen buiten The Rock. Voor sommige gold het eerste voor andere het laatste.
Door deze kennismaking met Alcatraz gaan we de film 'Escape from Alcatraz' nog wel eens bekijken omdat je nu de situatie op The Rock kent en de omgeving herkenbaar is geworden.

Al met al een interessante middag. Gelukkig is de regen uitgebleven, maar door de wind is het wel behoorlijk fris geworden, truitjes aan dus. Morgen weer verkassen en dan begint onze tocht langs de Highway 1 helemaal langs de kust tot Los Angeles. We houden jullie op de hoogte. Hopelijk komen we onderweg nog een Starbucks tegen met snelle WiFi voor foto's.

Lake Tahoe naar San Francisco

We verlaten Lake Tahoe en zetten koers naar San Francisco. Het eerste stuk nog door de bergen maar na een tijdje laten we die achter ons en zien we de bewoonde wereld weer. En in de bewoonde wereld zijn heel veel auto's, maar dan ook echt heel veel auto's. Het is bijna 1 lange file tot aan San Francisco, niet normaal. Omdat het weer best wel meevalt, er is af en toe een zonnetje, besluiten we eerst naar de Golden Gate Bridge te rijden. Aangezien er vanaf morgen minder weer wordt voorspelt hebben we misschien vandaag nog geluk om een foto met een beetje zon te maken. Daar dachten meer mensen zo over, ik had niet verwacht dat we de enige waren, maar zo druk.... pfff. Geen parkeerplek, dus dat werd lopen, weer berg op. Maar wat een mooi gezicht op de brug, dus die hadden we maar mooi even te pakken. Heel even leek het erop dat er nog een zonnetje op de brug ging schijnen, maar helaas daar had het zonnetje toch uiteindelijk geen in.

Hierna rijden we naar ons hotel, op een uurtje rijden. We zitten met ons hotel buiten SF om het nog een beetje betaalbaar te houden. Openbaar vervoer is vlakbij dus daar gaan we morgen gebruik van maken. We moeten alleen nog iets te eten zien te vinden in de buurt. Volgens Yelp, de app die altijd handig is voor dit soort dingen, zit er in de buurt een zaakje waar je iets van macaroni kunt eten. Dus wij op weg daar naartoe, blijkt dat het alleen nog maar een 'to go' zaak is, help niet altijd up to date dus. Nou ja dan maar meenemen toch. Het is een goedlopend zaakje en ze verkopen er alleen maar macaroni met allerlei smaken. Ze maken het vers klaar en je krijgt het keurig in een bak mee inclusief vork. Lekker op de binnenplaats van het hotel opgegeten.

Na ons ontbijtje van zondagochtend gaan we met BART op stap ( ja Miranda, dat wist je niet hè) BART is de metro van SF en brengt ons binnen 20 minuten naar de stad. Het blijkt dat we direct bij het beginpunt van de Cable Car zitten, dus daar gaan we direct een ritje mee maken. De cable car is echt zo'n attractie die je moet doen in SF.
De Cable car is de laatste handbediende kabeltram die nog in gebruik is en is het symbool van San Francisco. Iedereen ken wel de plaatjes van de tram op de steile wegen van SF, want steil dat is het daar ! Hierna lopen we naar Lombard street , ook zo'n beroemde plek. Dit is het de bochtigste straat van de wereld. Auto's willen er doorheen rijden en er staan volop mensen om deze weg te fotograferen, wij dus ook.

Na een break bij de Starbucks gaan we richting het water en komen bij de Maritiem pier uit. Dit valt onder de National parks , en aangezien wij een america beautiful Pass hebben is het voor ons gratis ! En ja Hollanders als we zijn, als het gratis is........ het is trouwens wel heel leuk want er liggen oude boten en ook de oude Ferry die jaren lang gebruikt is. Grappig om te zien hoe dit vroeger allemaal ging. In 1940 kostte een overtocht voor een auto met max 4 personen $0,40 bovendien kon je er ook nog eten, voor $0,30 had je een heerlijke hot roasted beef sandwich !

Hierna richting pier 39, waar de beroemde zeeleeuwen zitten. Ooit zijn die, in 1989, door een aardbeving hier terecht gekomen en nooit meer weggegaan. Nu zijn ze de attractie van pier 39 samen met alle winkeltjes, restaurants, muziek en straatartiesten. Een drukte van jewelste maar wel gezellig.
Voor we BART weer gaan opzoeken eten we in Chinatown lekkere Dim Sum en een Chow Min. Een vermoeiende maar mooie dag in San Francisco. Morgen nog een dag, en dan staat Alcatraz op het programma.
Helaas blijven foto's voorlopig achterwege want het uploaden van de foto's lukt voor geen meter.

Groveland naar South Lake Tahoe

Vandaag, donderdag, verlaten we ons knusse huisje op de Sugar Pine Ranch. Onze route zal over de Tioga Road gaan, weer een prachtige bochtige weg met magnifieke uitzichtpunten.

Zoals gisteren al gezegd, we stijgen tot grote hoogte. Het hoogste punt van deze weg ligt op 9945 ft, 3031 meter. Onderweg komen we langs Tenaya Lake, een prachtig meer wat als één van de mooiste van de Sierra wordt beschouwd. We passeren nog Tioga Lake en Mono Lake, de laatste is een zoutmeer welke bekend staat om zijn grillig gevormde zoutpilaren. Het zout gehalte In het meer is met zijn 7,5 % ruim 2 x zo hoog als zeewater.

Uiteindelijk komen we in South Lake Tahoe aan bij ons hotel. Ons wacht een aardige verrassing, we krijgen een free upgrade ! En wat voor één, een rustig gelegen ruime kamer met jacuzzi ! Heerlijk.
South Lake Tahoe is een vrij drukke plek, in de zomer omdat het meer fantastische watersport mogelijkheden bied en in de winter is het een ski-oord. Er is volop leven op straat dus hebben we lekker op een terras met muziek gegeten. Maarrrrrrr..... als de zon onder is wordt het toch wat frisjes, 's nachts is de temp gezakt tot 2 graden !

De volgende ochtend begint dan ook best koud. Op pad met een truitje zijn we toch lang niet gewend geweest. Vandaag staat een route langs het meer gepland en af en toe een leuke trail lopen. Beetje rustig aan doen vandaag. Het meer is prachtig en ook hier weer mooie uitzichten, in het D.L.Bliss state park lopen we eerst een korte ' Balanced Rock' trail en als we bij de auto nog iets drinken zien we een vos in volle vaart oversteken ! Beren hebben we helaas niet gezien, maar je wordt overal gewaarschuwd. Op de campground staan ook overal beer-proved containers om al je geurende spullen in te doen als je daar overnacht. Zelfs op de lucht van tandpasta of deodorant komen ze af.
Daarna lopen we de lighthouse trail. Er schijnt een hele oude vuurtoren te staan, maar waar ?? Wij hebben hem niet gevonden, en duurde onze trail veel langer dan op het kaartje (ha ha)
Hierna weer richting ons hotel om lekker te eten en de reis voor morgen voor te bereiden. De komende 3 dagen staat San Francisco op het programma. Helaas komt er een lage druk gebied aan voor de kust, dus is het voorlopig gedaan met het mooie, warme weer.

.

Yosemite

Vandaag, woensdag, gaan we richting de Lower Yosemite Fall om daar een beetje te wandelen. We wisten van de vorige keer dat het dicht in de buurt van shuttlebusstop 6 moest zijn, dus daar de auto geparkeerd en een stuk gelopen. Bij het pad naar de waterval aangekomen wijst niets op een herkenningspunt van 4 jaar geleden. Toch maar door gelopen naar de waterval, maar helaas......... geen druppel water !

Gisteren was niet veel water, maar daar kon je nog over de rotsen klimmen om dichterbij te komen, maar dit was echt nul komma zip water. Ik hoor nu natuurlijk al mensen denken, over de rotsen klimmen ? daar had je toch wat van te zeggen op Moro Rock ? Is waar, maar hier stond geen bord dat het niet mocht (ha ha) en het was niet glad. Wel verrekte lastig, omhoog klauteren gaat nog wel, maar je moet ook nog eens terug. Gelukkig zonder kleerscheuren overleefd. Maar goed dat was bij de ' waterval' dus niet nodig.

Op maar naar een volgende die wel water zou geven, ik had trouwens bij die Bridal waterval gewoon een slang bovenaan gelegd, wie zie dat nou ? De Vernall Fall geeft wel water en daar kunnen we de Vernal Fall Mist Trail doen, de naam verklapt het al, er is zo veel water dat het een mistgordijn geeft. En wat schetst onze verbazing, dit is de waterval die we in eerste instantie bedoelden, busstop 16 ! (Klinkt als)
We gaan op pad, maar wat een steile klim is, gelukkig zijn we niet de enige die tussendoor heel veel 'foto-stops' maken. De vorige keer werden we halverwege al kletsnat van de mist, maar daar was nu weinig van over. We klauteren weer over ritsen om een paar mooie kiekjes te schieten en moeten dan dat steile pad weer naar beneden. Ook dat is een behoorlijke uitdaging, want je kuiten staan continu onder hoogspanning. Uiteindelijk na een prachtige tocht komen we versleten aan bij de auto. De bedoeling was om het deze afgelopen 2 dagen rustig aan te doen, maar helaas, weer niet gelukt. Onderweg naar ons huisje nog even lekker gegeten bij de plaatselijke Mexicaan en ons verblijf hier zit er weer op. Morgenochtend gaan we het hogerop zoeken, we rijden over de Tioga Pass naar Lake South Tahoe. De Tioga Pass is één van de hoogste, toegankelijke wegen voor auto's in Amerika.
Tot later !

Van Tulare naar Groveland en Yosemite NP

Maandag 24 september, bestemming Groveland. Ik schrijf maar even de datum want wij zijn de dagen een beetje kwijt, ook al omdat het hier 9 uur vroeger is dan in Nederland. Als wij hier aan de dag beginnen is die in Nederland al bijna voorbij. Wij willen ook iedereen even bedanken voor alle reacties, echt leuk om te lezen. Hopelijk heeft Dominic intussen van zijn ontbijtje kunnen genieten, heeft Irene haar klas iets bij kunnen brengen over Sequoia's en nee Ancila, Edwin heet geen Verstappen al doet hij soms wel alsof (ha ha) en Petra, ja privacy hoezo ? Echt humor toch? Fijn om te lezen dat Merceline ook met ons meereist en ook Leny & Hans en onze WR zijn van de partij. Maar natuurlijk ook alle anderen die geen reactie hebben gegeven, hartstikke leuk dat jullie mee lezen.

Maar dan over tot de orde van de dag. Vandaag dus richting Yosemite NP. Een aardige rit, nog niet een zo qua kilometers, maar wel qua tijd. Het laatste stuk in het park is allemaal bochten, alweer ja, maar wat een prachtig NP is dit toch. We zijn hier in 2014 geweest maar het blijft gewoon prachtig. De vallei van Yosemite is door een gletsjer gevormd met aan de ene kant een 670 meter hoge rots, Half Dome en aan de andere kant El Capitan, een 900 metershoog blok graniet.
Bij binnenkomst zie je wel wat de gigantische bosbranden van afgelopen maanden hebben aangericht. De hoofdbestemming van vandaag is Glacier Point, een prachtige rit daar naartoe en een spectaculair uitzicht over Yosemite Valley. Je blijft kijken, genieten en foto's maken. Je bevindt je op 2199 meter boven de zeespiegel en 975 meter boven de bodem van de Valley.
In het vervolg van onze tocht stoppen we op talloze mooie plekken om van de uitzichten te genieten. Uiteindelijk komen we in Groveland aan, een 1/2 uurtje buiten Yosemite NP. We verblijven op de Sugar Pine Ranch, leuke aparte huisjes met een ontzettende aardige eigenaresse. Ons huisje is echt knus en we hebben zelfs een balkon waar we kunnen zitten. Hier houden we het wel uit de komende dagen.
De volgende ochtend, dinsdag, een ontbijtje op het terras en weer op weg naar het park. We hebben hier 2 hele dagen gepland en ook de volgende verplaatsing gaat door een deel van het park.
Vandaag, dinsdag dus, richting de vallei, het toeristische gedeelte, maar voor we daar komen zien we alweer mooie plekjes om te stoppen en te genieten. We hebben besloten om de Bridalveil Fall trial te lopen, niet heel erg ver, maar ook niet heel veel water ( ha ha) bijna alle watervallen zijn zo droog als..., ja als wat eigenlijk ? Daarna El Capital op de foto gezet en vervolgens naar de village gereden waar het steendruk was. De village is de plek waar de eetschuren zijn en de winkel voor iedereen die in het park verblijft, wat een drukte ! En dan is het nog niet eens hoogseizoen. Ik had het al over El Capital, dit is de grootste granieten monoliet ter wereld en is dominant te zien in het westelijke deel van de Valley. Het andere markante herkenningspunt is de Half Dome, een als, gladde halve koepel uitziende rots.
Na alle indrukken van vandaag rijden we weer richting onze pittoreske huisje. Nog even spulletjes gekocht die we in het woonhuis in de koelkast mogen zetten en dan nog even bij het zwembad van de laatste zonnestralen genieten. Jammer dat het hier al zo vroeg donker wordt, maar dan hebben we altijd ons balkonnetje nog !
Foto's van Sequoia en Yosemite zijn inmiddels ook geplaatst !

Sequoia National Park

Vandaag staat een mooie route door het Sequoia NP gepland. Gisteravond gegeten bij Apple Annies, zij serveren heerlijke appelpie. Op het terrein zit ook een grote supermarkt die geheel Mexicaans blijkt te zijn. Allerlei producten zoals de Mexicanen ze eten zijn daar te koop. Schappen vol met bijzonder fruit, groenten, vlees en vis. Kon gelukkig mijn Spaanse talen knobbel uitgebreid gebruiken hola, gracias, por favor (ha ha) Onze werelreizigster zou trots op mij zijn. Even ter verduidelijking, de WR is een vriendin van ons die de boel de boel gelaten heeft en momenteel aan het reizen is door zuid Amerika. Maar goed, weer even terug naar de dag van vandaag. Eerst een ontbijtje nuttigen buiten de deur. Om er voor te zorgen dat niet de schoonmaakster bezig is als we terugkomen hangen wij altijd even het bordje 'niet storen' aan de deur en halen dat later weer weg. Geen probleem.
Na een dubbele pancake met banaan en bosbessen, 2 gebakken eieren met spek en nog wat hashbrownies kunnen we er wel even tegenaan. Pfff echt alles is hier veel. We zetten koers naar Sequoia, de route er naartoe is al prachtig. We rijden langs de vele citrusplantages, wijngaarden, olijfboomgaarden. Met deze temperaturen snap je wel dat er hier lekkere wijnen en sappige appelsienen vandaan komen.
Hadden we gisteren haarspeldbochten, vandaag hebben we 3 dubbele haarspeldbochten ! Campers boven 22 ft mogen hier niet rijden en zelfs met de kleinste camper,zoals wij die de 1e keer hadden, is het maar hopen dat je in de bocht niemand tegenkomt. De General Highway loopt helemaal door het park en je kunt onderweg genieten van prachtige uitzichten. Onderweg komen we Moro Rock tegen, een behoorlijk in het oog springende granieten rots. Je kunt Moro Rock beklimmen door de 400 treden die uit de rots zijn gehakt. Een zware klim, je stijgt in korte tijd 90 meter, maar het uitzicht maakt het meer dan de moeite waard. Bovenop staat een hek zodat je niet naar beneden valt, maar soms vraag je je af waar het verstand zit van sommige mensen. Gaat er dus een stel over dat hek om nog spectaculairdere foto's te maken, echt gestoord. Één windvlaag en ze zijn weg, en ik kan je vertellen dat wij dan diegene zijn die spectaculaire foto's hebben ! Hierna rijden we door naar de 'Tunnel Log' . Om je een indruk te geven hoe groot de beroemde Sequoia's zijn hebben de hier een omgevallen boom uitgehakt zodat je er doorheen kunt rijden met de auto. Grappig, want iedereen wil natuurlijk een foto maken van zijn auto in die boom.
Hierna zetten we koers naar de General Sherman Tree, dit is niet de hoogste boom ter wereld en ook niet qua omtrek de grootste maar wel qua volume de grootse. De omtrek van deze jongen is 31,3 meter. De trial vanaf de parkeerplaats is iets van 400 meter, makkie dus, maar bij het begin wordt gewaarschuwd om de terugweg rustig aan te doen aangezien de lucht hier heel ijl is door de hoogte, ong 2200 meter. Je merkt direct aan je lichaam als je in een te snel tempo naar boven loopt, je krijgt hoofdpijn en kan moeilijk ademen. Helaas hadden wij geen coca thee bij de hand want dat helpt bijzonder goed tegen hoogteziekte volgens onze WR(ha,ha)
Hierna verlaten wij dit park met zijn bijzondere, mooie, reusachtige bomen en gaan weer richting ons hotel. Oh ja dat is waar ook, heb ook nog een Chinees het leven gered. Hij liep achteruit met zijn filmcamera om zijn familie die aan kwam lopen te filmen en had geen erg in een trappetje wat op zijn pad was. Heb hem maar even hardhandig gewaarschuwd waar hij heel blij mee was.
Bij thuiskomst wacht ons een verrassing, de deur gaat niet meer open, dus naar de receptie voor nieuwe activatie, gelukkig hij doet het ! Maarrrrrrrrr wat is dit, er is geen schoonmaak geweest vandaag ! Weer naar beneden pfff, nee de schoonmaker had een kaartje op de deur gevonden en is toen niet meer terug gekomen ! Nou ja , het is nog nooit een probleem geweest! De man adviseert mij om bij de volgende keer als ik hier weer kom hem in te lichten als ik wil gaan ontbijten......... no way! Gelukkig krijg ik wel droge handdoeken van hem, dat dan weer wel.
Foto's komen waarschijnlijk later vanwege traag internet

Van Las Vegas naar Tulare

Rond de klok van 10 vertrekken we vrijdag uit the Cosmopolitan, auto wordt keurig voorgereden en koffers ingeladen. Vandaag een rustige dag, het is de bedoeling om naar Barstow te rijden, de eerste overnachtingsplek op de weg naar het Sequoia NP. Onderwegn, weten we van de vorige keer, ligt een leuk jaren 50 eettentje. Bij Peggy Sue gaan we lunchen en het is nog steeds grappig om te zien hoe alles in jaren 50 stijl is. Echt hilarisch, is ging naar de toilet, de dames dacht ik, maar ik kom binnen en staat daar zo'n cowboy boven de pisbak, ik schrik in eerste instantie maar toen ik goed keek was ik wel in de dames-toilet en was het een pop die daar stond ! Kijk maar even naar de foto, echt humor. Maar echt maf dat je in eerste instantie denkt dat je op de verkeerde toilet staat.

Na de lunch op het gemakkie doorgereden naar Barstow, een stadje waar de bekende Route 66, doorheen loopt. Ons onderkomen heeft daar dan ook aardig op ingespeeld, overal oude auto's , best grappig om te zien, maar over de kamer zullen we het verder niet hebben..

Zaterdag rijden we een prachtige route door het Sequoia National Forest. Heerlijke haarspeldbochten , soms smalle weggetjes en leuke afgrondjes, dus je begrijpt.... er was er één in zijn nopjes (ha,ha) ja dat kan nu eenmaal niet met een camper.Heel bijzonder om te zien hoe gaandeweg het landschap verandert. In het begin zitten we nog in de woestijn, alles droog, dor en loei heet, daarna komen er af en toe een paar groene bomen tevoorschijn en later als we de hoogte in gaan wordt het echt veel groener. Behalve dat het groener werd, zakte de temp van 36 naar 22 graden ! Best effe lekker. Lekker gelunched bij een kleine bierbrouwerij in Kernriver.Onderweg hadden we bij een parkeer pauze een piepklein stukje gelopen om bij het water te komen maar het was moordend warm. In het meer waar dit riviertje mee in verbinding staat was ook bijna geen water meer.
Na een prachtig rit in de natuur komen we aan in Tulare waar we 2 nachten verblijven. Morgen gaan we heel de dag naar Sequoia NP, de prachtige grote Sequoia's bekijken.

Las Vegas

Vandaag een dag om te acclimatiseren. Vielen gisteren als een blok in slaap na zo'n vermoeiende dag, maar best lekker geslapen, beet je brak nog maar vandaag een relaxte dagje dus dat komt goed.
Allereerst maar eens naar de ontbijtlakens, zat bij de prijs in, helaas maar voor 1 overnachting. Er staat een behoorlijke rij, maar na een minuut of 19 mogen we dan toch aanschuiven voor het buffet. En wat voor buffet ! Echt grandioos, het kost even wat als je moet betalen, $60 voor 2, maar het ziet er echt lekker uit. We hebben die $60 er dan ook wel uit gegeten(ha,ha) Daarna gaan we de auto ophalen via Valet parking, je gaat naar beneden en iemand haalt heel luxe je auto op. Het is tegenwoordig wel zo dat je bij,bijna, ieder hotel moet betalen om te parkeren. Vroeger was dat niet en kon je je auto bij een ander hotel neerzetten als je dat wilde bezoeken.
Daarna op weg naar Red Rock Canyon, een park wat op een half uurtje van Las Vegas ligt. Onderweg een stop bij de Wallmart om een koelbox te kopen, handig voor onderweg om je spullen gekoeld te houden. Best wel raar om nu niet met een grote boodschappenwagen vol naar buiten te komen. Voor de camper had je tenslotte alles moeten kopen.
In Red Rock hebben we alvast een america beautifull pass kunnen kopen zodat we makkelijk alle parken in komen zonder steeds te hoeven betalen. We waren hier al een geweest maar was toch leuk om weer even een scenic drive te doen. Hierna weer terug naar het hotel en gaan we de strip op om alles weer een gade te slaan. Het blijft een knotsgekke stad.in Ceasar's Palace ons weer staan te verwonderen over de bouw van dit hotel. Als je daar binnen loopt hebben zw het plafond als wolkenlucht gemaakt, zo waan je je toch buiten en als het donkerder wordt heb je echt het idee dat het avond is terwijl het buiten nog licht is.
Na weer aardig wat gelopen te hebben eten we lekker bij de Outback en daarna lopen we nog even door de M&M store, blijft geweldig om deze winkel te zien. Daarna haken we af en gaan we ons voorbereiden op de reis van morgen.