Vandaag de laatste dag van het eerste deel van de rondreis. Een afstand van 300 km en volgens Tommy in een tijd van 3 uur en 40 minuten.

Onderweg staat een bezoek aan " Valley of Fire Statepark " gepland. Dit is geen NP dus aan onze park pas hebben we nu niets. Bij de ingang staat een hokje waar je een envelop moet pakken, je kenteken en datum opschrijven en $ 10 doneren in de envelop. Deze mag je in een brievenbus doen en verder rijden. Het afscheurstrookje is je bewijs dat je betaald hebt.

Valley of Fire bestaat uit versteende zandduinen. Doordat de ijzerhoudende mineralen bloot zijn gesteld aan de lucht, is het gesteente gaan oxideren waardoor rode, geel en roze kleuren zijn ontstaan. Tijdens zonsopkomst en zonsondergang geeft dit zulke mooie effecten dat zodoende de naam Valley op Fire is ontstaan.

Volgens de informatie die we hebben kunnen we een mooie route rijden en van daar uit enkele korte wandelingen maken.
De White Domes Road heeft veel mooie plekken en er worden weer aardig wat foto's geklikt. De temperatuur is inmiddels flink opgelopen en in het Visitors center adviseren ze om niet al te lange wandelingen te maken. Nou dat komt goed uit want lange wandelingen waren we toch niet van plan.

Op sommige rotsen zijn ook nog heel goed petroglyphen( oude rotstekeningen) te zien.
Onderweg komen we ook The Beehives tegen, een roodgekleurde rotsformatie die veel op een bijenkorf lijkt.

De temperatuur stijgt gestaag en het wordt steeds zwaarder. Als laatste willen een korte trail lopen naar een Canyon waar ooit een film werd opgenomen met Burt Lancaster en Lee Marvin. Het moet een mooie gebied zijn dus gaan we de uitdaging met de hitte aan. Echter. Wat blijkt als we aan deze tocht beginnen, we moeten het helemaal door rul zand lopen,berg op,berg af? Na een paar 100 meter blijkt dit een onmogelijke opgaven in de hitte. In de korte tijd dat we op weg zijn is er al bijna 1 liter water opgedronken. We besluiten de tocht voor gezien te houden en komen echt uitgeteld terug bij de auto. Lager bleek dat we het dagrecord hadden gebroken. 106 graden F !!! Is omgerekend 41,1 graden Celsius.

Nadat we uitgepuft hebben gaan we op weg voor het laatste stuk naar Las Vegas. Daar moeten we de auto gaan omwisselen want hij geeft al een tijdje aandat er olie ververst moet worden en er onderhoud moet gebeuren. Je wilt toch niet in Death Valley zonder olie komen te staan.

Bij het inrijden van Las Vegas overvalt de drukte je, overal auto en een herrie van jewelste. Helaas hadden ze niet meer zo'n grote auto als we hadden op voorraad dus moeten we het met een GMC terrein wagen doen. Wel jammer want je went wel aan je auto.

's Avonds nog even op de strip gaan wandelen, maar het is er om 20 uur nog steeds 35 graden. Vooral de vieze warme wind zorgt ervoor dat je bijna je ogen niet open kunt houden. De eerste avond dat ik dat het kwam door het tijdsverschil en slaapgebrek, maar het is gewoon de warme wind die op je ogen slaat.
Nog even Ceasar's Palace in gelopen, nou ja even, na een half uur lopen ben je nog steeds in Ceasar's paleisje. Het is gewoon te bizar voor woorden, er is daar een pleintje met een fontein en daar waan je je gewoon in de buitenlucht terwijl je gewoon binnen loopt. Zo mooi hebben ze dat gemaakt met een blauwe hemel en wolkjes.

We slapen wederom in een Super 8 motel ( Ceasar zat net buiten het budget) en die hebben het best voor elkaar.
Dit was deel 1 van onze rondreis door de staten Nevada, Utah en Arizona. Het totaal afgelegde aantal kilometers is ongeveer 2500 . Dit gedeelte van USA is zeer zeker de moeite waard en zeer zeker voor herhaling vatbaar. Zo veel mooie dingen, te veel om op te noemen.

Morgen begint deel twee van de reis. We maken dan een rondje de andere kant op.

Wordt vervolgd.