Vandaag vertrekken we op tijd zodat we zo veel mogelijk tijd hebben in Big Bend NP. Big Bend is een woestijn met bergen en is het grootste beschermde gebied van de Chihuahua woestijn. Een onderdeel van het park vormt de Rio Grande welke over een lengte van 400 km de grens vormt met Mexico.

Het is nog steeds Spring Break, ik dacht dat het maar 1week duurde, maar nee dus. Overal wordt gezegd dat je moet rekenen op vertragingen en dat het voor kan komen dat je bij parkeerplaatsen niet meer kunt staan. We gaan het zien. Wij komen aan via de noord ingang en daar zit in ieder geval niemand omdat het pas om 10 uur open gaat. Hier dus geen file. We hebben van te voren bedacht dat we de Ross Maxwell scenic drive zouden doen. Deze eindigt bij de Santa Elena Overlook. Het is een route van 30 mile met verschillende stop punten. Bij iedere stop blijf je foto’s maken en is het goed dat er digitale camera’s zijn anders hadden het heel wat fotorolletjes geworden. Voor de jonkie’s onder ons, vroeger deed je een rolletje in je camera en als je dat vol geschoten had liet je dat ergens ontwikkelen en op dat moment zag je pas of je foto gelukt was ????

Het weer was voortreffelijk, prachtige zon en 30/31 graden. Natuurlijk hebben we ook een aantal trails op het programma, maar met die warmte is dat wel een uitdaging. Net voor Santa Elena nog een broodje en een yoghurt je gegeten, nou ja dat yoghurtje werd het niet. Was kei bevroren in de koelkast. Na weer energie opgedaan te hebben konden we naar de overlook en vlakbij zouden we de laatste trail doen door de canyon. Nog steeds konden we overal parkeren dus van hevige drukte was geen sprake, gelukkig.

De overlook was prachtig, maar de trail door de canyon was echt gaaf. Het begin van de originele trail begint door het water. Dit omdat er door het vele smeltwater van afgelopen dagen er een rivier was ontstaan. Voor diegene die dat niet willen kon je een stuk omlopen. Nu wilden we wel door het water lopen ( best een uitdaging toch ?) tot we zagen dat je tot je middel in het water liep ! Dat werd te gortig dus werd het omlopen. Nou dat was niet een gewoon paadje, het was klimmen en klauteren. Het was soms best lastig met wegglijdende rotsen maar we zijn op het originele pad aangekomen. Dit pad was wel goed begaanbaar, maar wel stijgen en dalen langs de afgrond van de canyon. Het uitzicht was magnifiek, je voelt je heel klein als je tussen die onwijs hoge rotsen loopt. Helemaal beneden sta je dan dus, alleen door de Rio Grande gescheiden, aan de grens van Mexico echt bijzonder.

Na genoten te hebben van al dit moois moesten we het pad ook weer terug en wat was dat zwaar ! Uitgeteld en over verhit kwamen we weer bij de camper, maar wat was dit gaaf !

Omdat campgrounds vol waren moesten we helaas doorrijden naar Alpine, buiten het park. De wind was aardig aan gaan trekken dus sturen was best wel weer vermoeiend. Onderweg wederom border controle gehad en we mochten weer door. De dame van de campground stond ons al op te wachten omdat ze al gesloten waren. Gelukkig hadden we gisteravond nog even gereserveerd zodat we zeker wisten dat we een plek hadden

Het was een fantastische dag in Big Bend en het is jammer dat er geen overnachtingsplekken waren anders hadden we zeker langer gebleven.

Vanavond gaan we overleggen hoe we de route gaan omgooien want het blijft op sommige plekken in de nacht onder nul. Wordt vervolgt. .