Dag 8 Timberlake RV park naar Bayou Creek RV park

Een verlaat verhaal wegens internet problemen
Vandaag vervolgen we het laatste stuk van de Natchez Trace Parkway. Zoals al gezegd een 444 mile lange weg die door de staten Mississippi, Alabama en Tennessee loopt. De oorspronkelijke historische Trace was het voetpad wat de indianen liepen. In de jaren 30 werd er besloten om hier een toeristische route van te maken met alle herinneringen van vroegere jaren. In 1939 werd er met de aanleg begonnen en in 1994 kon de eerste auto gebruik maken van deze weg. In 2005 was het laatste stukje klaar.
Na een aantal stops en een lunch komen we bij de laatste plaats aan, Natchez ( eigenlijke eerste plaats) In dit plaatsje kun je nog vele mooie plantage huizen vinden. We lopen een route om een aantal huizen te bekijken de één nog mooier dan de ander. Na een laatste blik op de Mississippi River, vertrekken we weer voor ons laatste stuk naar de campground. Had een review gelezen dat het best wel oké was, aardige mensen etc. Na een uur op een vreselijk slechte weg gereden te hebben, heel veel wegen zijn hier erbarmelijk slecht, komen we op het punt dat tomtommie zegt, je bent er. Wij zien geen campground, wel een paar campers met daarvoor aardige rotzooi. Toch maar even het terrein op en het was het wel degelijk. :-( We hadden ook niet echt puf om verder te rijden dus hup dan maar. Camper geïnstalleerd en even naar de restroom gevraagd...... helaas die hebben we niet. In dit hele gebied hebben de campground geen wc en douche. Oké dat wordt dus onze eigen douche testen. De mensen zijn inderdaad vriendelijk en de camp gasten zijn allemaal werkers uit de buurt. Er komt een man nog vragen of we lichte slapers zijn, hij gaat nl morgenochtend om 4.30 zijn Harley starten om te gaan werken ? we zijn benieuwd !
Foto's hopelijk later.

Dag 7 Tuscumbia naar Timberlake campground

Na een nacht met aardig wat regen is het vanmorgen nog druilerig als we op weg gaan naar Tupelo. Dit is de geboorteplaats van Elvis Presley en je kunt er zijn huisje zien waar hij is opgegroeid. Ze hebben er een leuk parkje omheen gemaakt en van allerlei vrienden / familie van vroeger verhaaltjes opgehangen. Was wel grappig om te zien, de ware fan gaat natuurlijk naar Graceland om The King te vereren. Wij slaan dit over omdat het voor ons niet echt op de route ligt.
Wij gaan hierna verder en rijden de Natchez Trace Parkway, een prachtig mooie route van 444 mile van Nashville naar Natchez. Onderweg staan overal borden met historische info, de natuur is mooi en het zonnetje laat zich af en toe ook nog even zien. De temperaturen gaan ook de goede kant op
We maken verschillende stops, eten op een verlaten plekje en lopen verschillende kleine wandelingetjes. Bij een swamp wandeling zien we eerst een mooi slank slangetje en even later zien we 2 niet al te grote alligators liggen op een boomstam.
Als we aankomen op onze campground, is deze helaas al gesloten, maar er hangt een stensel dat je zelf maar je plek uit moet zoeken en morgen betalen. Nou ja op zoek dan maar, er is gelukkig plek zat, maar qua sanitair is dit wel de minste campground. De meeste campers die hier staan zijn voor vast en giga groot. Waarschijnlijk hebben die allemaal een eigen badkamer. Ook WiFi is hier niet aanwezig helaas.
Morgen rijden we het laatste stukje van de Natchez Trace Parkway en komen dan ook echt in Natchez zelf waar kennelijk nog hele mooie landhuizen staan. We gaan het zien.

Dag 6 Nashville naar Tishomingo

Vandaag weer een reis dagje voor de boeg, het plan is om in het Tishomingo State Park te eindigen voor een overnachting. Onderweg willen we de Jack Daniels whiskey stokerij bezoeken. Om 8.45 zijn we on the road again, even een Walmart zoeken om een data kaart te kopen voor de Mifi die we gekocht hebben. Op deze manier is het handig als je onderweg iets wilt opzoeken en geen WiFi bij de hand hebt. Walmart zou op 2,9 km zitten, maar wat er zat geen Walmart, dus op naar de volgende. Uiteindelijk op weg naar Lynchburg waar Jack Daniels zit. We hebben een tourtje gedaan zonder proeverij, we moesten tenslotte nog een eind rijden. De rondleiding werd gedaan door een mannetje die volgens ons al een beetje geproefd had van de whiskey. De tour ging over het hele terrein en was leuk om het hele proces te zien. In de ruimte waar de gerst, mais en rogge aan het fermenteren is werd je bijna bedwelmd van de alcohol lucht, geen wonder dat een gids al half kachel is als hij een aantal tourtjes op een dag doet. Ook aan het einde van het proces, als de whiskey in de vaten loopt kun je aardig dronken worden. Grappig was ook om te zien dat alle bomen op het terrein zwart geblakerd zijn door de alcoholdampen !
Al met al een interessante tour. Doordat de tour meer tijd in beslag nam dan wat we gepland hadden komen we een beetje in tijdnood en besluiten we in Tuscumbia te overnachten. Vanavond maar even kijken hoe we het morgen aan gaan pakken
De temperatuur is hier wel beter dan dat we gewend waren, helaas hebben we nu wel motregen.
Tot morgen ! Ps heb nu wel foto's van eerdere dagen kunnen plaatsen.

Dag 5 Nashville downtown

Vandaag gaan we Nashville bezoeken. Vanaf de campground gaat een shuttlebus downtown, dus dat is relaxed. Je moet er niet aan denken dat je met je camper daar naartoe moet.
We lopen door Broadway en bekijken de Walk of Fame en bezoeken de Country Music Hall of Fame and Museum. In dit giga museum is echt van alles te vinden wat met country te maken heeft. De echt kan hier uren doorbrengen. Oh ja, we zijn ook nog in een cowboy laarzen winkel geweest, 2e paar gratis. Hebben er toch maar vanaf gezien, die krengen zijn best nog duur ook al krijg je het 2 e paar gratis ($400)
Het is echt leuk om mee te maken dat in bijna ieder café live muziek is, soms moet je behoorlijk lang wachten om ergens binnen te kunnen terwijl je bij andere zo binnen kunt lopen. Je ziet op tv dat dit zo gaat in Nashville maar nu kun je het met eigen ogen en oren zien en horen. Menig bekend artiest in zo begonnen.
Kortom een leuk dagje Nashville.

Dag 4 Louisville naar Nashville

De nacht op de Louisville campground is gelukkig zonder sneeuwval verlopen, wel aardig gevroren, maar het zonnetje komt snel op. Vandaag gaan we op weg naar Nashville met onderweg een bezoek aan Mammoth Cave. Maar eerst bezoeken we de riverwalk Big Four Bridge in Louisville. Een mooie brug over de Ohio rivier tussen Louisville in Kentucky en Jeffersonville in Indiana. De brug is toegankelijk voor voetgangers maar vanwege de vorst en sneeuw is het te gevaarlijk om naar boven te lopen. Nadat we voorzichtig een stukje langs het water hebben gelopen( lees gegleden) gaan we op weg naar onze volgende stop.
Mammoth Cave is een gigantisch groot onderaards labyrint van met elkaar in verbinding staande grotten en doorgangen. Er is al 643 km aan gangen in kaart gebracht en de verwachting is dat er in totaal zo'n 1600 km aan gangenstelsel zal zijn.
Wij doen een tour van 2 uur met heel veel kruip door sluip door gangen en hebben maar een heel klein stukje van de grot gezien, maar wel een stuk wat ze de Frozen Niagara noemen. Prachtig hoe dit zo kan onstaan. Hopelijk komt het op de foto goed tot zijn recht, in de grot mag je niet flitsen, dus foto's maken is lastig. Op het kaartje wat hopelijk bij de foto's komt staat het gangenstelsel, het geel( als je dit kunt zien) rechts van het plaatje was onze tour.
Hierna vertrekken we richting Nashville waar we morgen verblijven, 2 nachten op dezelfde plek dus. Nou ja dat dachten we, de campground die we uitgezocht hadden had maar plek voor 1 nacht voor zo'n groot bakbeest. Gelukkig zijn ze dan wel zo aardig om naar de buren te bellen of zij nog plek hebben, en ja hoor daar konden we heen. 'S avonds een eindje gelopen naar een Cracker Barrell, voor de vaste lezers ons welbekende eettentje.
Helaas verloopt de WiFi niet zo soepel als we hopen, dus waarschijnlijk komt dit verhaal later en foto's zullen ook een probleem zijn.

Dag 3 Big Oak Campground naar Charlestown State Park

Vandaag staat om 9.30 uur een bezoekje aan een pompenfabriek in Indianapolis op het programma. Met deze fabriek doet het bedrijf van Edwin zaken en dan is het wel zo makkelijk om er zelf even langs te gaan als je in de buurt bent. Daarna rijden we door naar een state park aan een mooi meer gelegen om te overnachten. Tenminste zo was het plan......

Het liep echter even anders. Na een zeer koude nacht stonden wij om 6.30 uur op met een onaangename verrassing, er was een behoorlijk pak sneeuw gevallen ! Eerst dus camper uitgraven en daarna op pad, maar met een giga camper is dat echt geen pretje in de sneeuw. Heel voorzichtig gereden en 3 kwartier later in Indianapolis aangekomen. Daar hebben we een rondleiding in de fabriek gehad en heeft Edwin nog zakelijke dingen afgehandeld. Na de lunch vetrokken we richting het state park. Inmiddels was de zon wel lekker doorgebroken maar de richting waar we naartoe moesten was het ook allemaal sneeuw stormen
Dan wordt het even brainstormen, wat is wijsheid... de campground in het State Park had niet veel voorzieningen, dat wisten vanwege het vroege seizoen, en de douche en toiletgebouwen zouden dus niet open zijn. Ja maar je hebt toch een douche en toilet in een camper? , ja dat klopt, maar als het vriest moeten alles tanks leeg zijn, dus maak je gebruik van de campground.
Na wikken en wegen hebben we besloten om niet naar het state park te rijden, maar een stukje verder te rijden en een betere campground op te zoeken met voorzieningen die wel open zijn,want je wilt op zijn Hollands gezegd toch af en toe wel even gewoon kunnen piesen en poepen.
Daar aangekomen op een geasfalteerde plek, kunnen we de water tank vullen. Wat schetst onze verbazing, we horen het water er net zo hard aan de andere kant weer uit kletteren. Zou er dan toch een leiding gesprongen zijn vannacht ? En nu ? Gelukkig zijn Amerikanen heel behulpzaam en onze buurman kwam gelijk kijken of hij kon helpen. En ja een tijdje heeft hij het lek boven water ! Een kraantje wat onder de douch zit achter een, met schroeven, afgesloten luikje heeft een handel die nog open staat. Fabriek had deze niet dichtgedaan nadat de hem klaar voor gebruik hadden gemaakt. Hebben wij weer !

Gelukkig liep dit, in eerste instantie met een straal, maar later met een sisser af. De temperatuur blijf vreselijk koud, en we hopen dat het morgen iets beter wordt, ze zeggen een graadje of 10 (en dat is al heel wat ) We gaan zien waar we morgen uitkomen, en of het weer een witte wereld is. Grappig is wel dat niemand deze sneeuw verwacht had want er lopen zelfs nog mensen in korte broek ! Ook hier is het weer danig van slag.
Oh ja ik zal een paar foto's van de camper plaatsen, best wel een luxe ding.

Dag 2 Middlebury naar Big Oak Campground

Al vroeg wakker vanwege het tijdsverschil, dus hopelijk kunnen we al voor 6 uur bij het ontbijt aanschuiven, nou mooi niet ! Velen dachten hetzelfde maar stipt om 6 uur mocht je naar binnen veel te weinig plek en alles in no time op, wat een chaos. Je zou toch zeggen dat ze hier ervaring mee hebben als er iedere keer mensen komen voor campers. Helaas .
Gisteren een kaartje gekregen bij het inchecken dat we groep B zijn, dus redelijk snel op weg kunnen hopelijk. Net voor het vertrek worden onze namen opgenoemd en moeten naar voren, daar verteld de dame ons dat we niet zijn ingecheckt ! Nou echt wel, notabene door haar zelf! Oké dan mogen we mee. In Middlebury aangekomen staat ons de tweede verrassing te wachten.... we staan niet op lijst B ! Uiteindelijk staan we op lijst G terwijl ons kaartje echt B zegt. Gelukkig mogen we toch met mannetje B mee. Op naar onze camper, welke zal het worden.... gelukkig geen kleine, maar nee één van 9 meter ! Wat een bakbeest niet normaal. Wel veel luxer als de vorige maar wat een klepper om mee te rijden en te parkeren. Na alles gecheckt te hebben kunnen we rond de klok van 13 uur op weg naar de Walmart om onze eerste levensmiddelen in te slaan. Wat natuurlijk wel weer jammer is, is dat we onderweg alweer een uur zijn kwijt geraakt. De tijd tussen Chicago en Middlebury scheelt 1 uur.
Na de boodschappen kunnen we op weg naar de eerste campground. Het rijden met de camper is even wennen maar lukt aardig. Het weer onderweg is zonnig, maar vreselijk koud door de harde wind, ja alweer en ook met een supergrote amper heb je hier heel veel last van ?
Op de campground aangekomen moeten we van alles regelen, water vullen etc en ook nog kijke wat je moet doen als het 's nacht vriest, want dat zit er wel in hier. Uiteindelijk hebben we alles uitgepakt kunnen we slapen.
Dit verhaal lezen jullie pas later want er is hier geen WiFi. Morgen weer een nieuwe dag

Camperreis Chicago naar Denver

Zo lieve mensen, hier begint ons nieuw avontuur. We hebben weer een wegbrengcamper gehuurd en hopen zo weer veel te zien. Ondanks dat onze vorige ervaring niet heel positief was in eerste instantie blijven toch de leuke dingen over en gaan we het gewoon nog een keer proberen.
Deze keer gaan we de camper, van Road Bear, ophalen in Chicago, nou ja we vliegen op Chicago en moeten de volgende ochtend vroeg 3 uur in de bus naar de fabriek in Middlebury. De eindbestemming is Denver waar we op 10 april de camper weer moeten inleveren. In de tussentijd mogen we 4500 km vrij rijden, dus zie maar wat je doet.
Thuis hebben we al een opzetje gemaakt voor de route om een beetje een leidraad te hebben. Of het deze route zal worden hangt ook van de weersomstandigheden af.
Jullie krijgen weer automatisch een mail als er een verhaal is, maar mocht je dat vervelend vinden meld je dan af en kijk gewoon af en toe op de site ( of niet). Ook nieuwe volgers mogen zich uiteraard inschrijven.
Zondag 18 maart zijn we alvast maar het vd Valk Schiphol hotel gereden, is wel zo relaxed om morgenochtend met de shuttlebus naar het vliegveld te rijden. Stipt om 7.20 zitten we in de bus en na 40 minuten hebben we al heel het douane ritueel achter de rug.
Om 11 uur is de vertrektijd dus ruimschoots op tijd om nog een paar winkels te bekijken, even het begin van het verhaal te maken iets te eten.
Om 13.30 lokale tijd(19.30 ned.tijd) landen we op Chicago O'hare airport. De vlucht , in een redelijk oud toestel met een beeldscherm van 5 bij 5 cm , was rustig. Koffer zijn supersnel op de band dus naar buiten om het hotelbusje te zoeken. Onderweg hadden we al mensen gehoord die ook een camper gingen halen dus die zouden wel bij ons in het busje zitten. Nou dat klopte en nog heeeeeeel veel anderen ! Er kwam een klein busje en een aantal mensen konden mee, uiteindelijk hebben we 5 kwartier moeten wachten in de ijzige kou eer wij aan de beurt waren voor een transfer. Volgens de chauffeur vindt de eigenaar het te duur om een grote bus te huren, maar 5 keer heen en weer rijden kost ook genoeg. Nou ja we zijn er, inchecken in het hotel en gelijk naar de inschrijving bij camper verhuurder Road Bear. Daar vergelden ze ons dat er 2 grote bussen morgenochtend om 7 uur naar de fabriek rijden, meer dan 100 mensen dus ! Dat we op een redelijke tijd daar weg kunnen rijden zal er wel niet inzitten, maar we wachten af. Misschien is het een geoliede machine.
Nu maar even een Mac Donalds gegeten en een stukje in de ijzige kou gelopen. De temperatuur valt op zich mee, maar net als afgelopen dagen in Nederland is hier een ijzige wind die het guur maakt. Nu is het bijna tijd dat het lichtje uitgaat, morgenochtend om 6 uur start het ontbijt, hoe dat moet met 100 man die om 6.45 uur klaar moeten staan....... ik heb geen idee ??
Wordt vervolgt.

Ps. Onder het hoofdstuk kaart staat de route die we gepland hebben. En oh ja, laat advertenties over extra fotoruimte voor wat ze zijn. We hebben voldoende ruimte !