Falklands

We hebben weer vaste grond onder de voeten, al is het maar voor even. De laatste Antarctic dag was een grijze dag. Helaas, maar je kunt niet alles hebben. We zijn weer langs verschillende onderzoeksstations gekomen en langs een giga ijsschots (ijsberg) ! Ongelooflijk hoe groot die dingen zijn en dan te bedenken dat we maar 1/8 van dat ding zien. Deze was iets van 90 meter boven het water.

Verschillende stukken zijn door het slechte zicht niet bereikbaar en de kapitein besluit na advies van een expeditie lid een " eiland " aan te doen waar de kapitein nog nooit geweest is. Alleen Scott heeft daar zelf op expeditie gezeten. Ondanks het slechte weer hebben we dan toch nog iets bijzonders meegemaakt. De wind is echt stevig en de gevoelstemperatuur is dan echt ver onder 0. Vooral voor op de boeg met extra vaarwind is het super koud.We lijken zelf wel pinguïns zo lopen we er bij :-)

De zeedag erna verloopt ook totaal grijs, we vermaken ons met het volgen van lezingen over ijsbrekers en het nieuwe schip van de HAL, de Koningsdam. 's Avonds is het weer gala, dus weer in ons favoriete kloffie.

Vandaag zijn we op de Falklands, altijd de vraag of je daar kunt komen vanwege de weersomstandigheden. Het schip kan niet aan de kade dus moet er een lang stuk getenderd worden, wel 20 minuten. Wij moeten om 10.50 aan land zijn voor een excursie dus vroeg een tender zien te bemachtigen.

Het is gelukt ! De weersomstandigheden zijn regenachtig, maar gunstig genoeg om te tenderen.

Vandaag gaan we naar een pinguinkolonie, de gentoo's en de koningspinguin. Voor de filmkijker, Happy Feet.

De eerste 20 minuten gaan we met een minibussen over een redelijk slechte weg, daarna stappen we over in een 4x4 landrover om de laatste 20 minuten over een behoorlijk ruig terrein te crossen. Het heeft de laatste 3 dagen geregend dus het is zaak dat de landrover niet vast komt te zitten in de modder. Aan gekomen op Bluff Cove, zit er inderdaad een kolonie pinguïns. Het zijn echt grappige beesten. Sommige zijn nog in hun dons velletje en andere zijn nog in de rui. We moeten wel een afstandje bewaren om niet in hun territorium te komen. Wij houden er rekening mee, maar de pinguïns zelf niet, ze komen zelfs naar Ed zijn schoen om die op te eten:-)

Na een uurtje mogen we weer terug in onze landrover, gelukkig heeft het weer zich redelijk gehouden alhoewel de wind het wel weer erg fris maakt. Terug in Stanley nog even door het plaatsje gelopen en dan weer terug naar de tender. We hadden gehoopt om hier WiFi te vinden dat snel genoeg zou zijn voor foto's maar helaas is dat op het eiland ook niet mogelijk. Morgen hebben we weer een zeedag en dan daarna Port Madrijn. Als het goed is gaan we nu weer de warmere temperaturen opzoeken.

Antarctica

Na 2 dagen cruisen door de Antarctische wateren zijn we de onstuimige oceaan helemaal vergeten ! Wat prachtig is dit om hier te mogen varen en al dit moois te aanschouwen.

Zoals in een eerder verhaal al vermeld zouden we met iets vertraging aankomen, maar dat viel uiteindelijk nogal mee. We worden met sneeuw op het dek wakker en het is ook redelijk mistig. Wat zou het gaan worden vandaag, gelukkig klaart de mist op en is het bewolkt, maar prima zicht. Het varen in dit gebied is geheel afhankelijk van de weersomstandigheden. Eerder in de week had de kapitein al gevraagd om flexibiliteit omtrent het te varen programma. Liever veilig door dit continent varen dan een Titanic voorstelling geven :-) Deze kapitein staat er wel om bekend dat hij zijn gasten zo veel mogelijk wil laten zien, dus dat zit wel goed.

Het eerste stuk zijn de ijsbergen nog redelijk ver van ons vandaan. We pikken onderweg 12 mensen van Palmer station op die worden gebracht met Zodiaks. Palmer station is een Amerikaans onderzoek station waar diverse onderzoeken worden gedaan. Ook mogen ze even relaxen en heerlijk badderen en natuurlijk eten en drinken. Grappig dat één van de meiden helemaal blij werd van de geur van een vaasje roosjes.

Intussen varen we door een smal kanaal met aan weerszijde prachtige ijsschotsen. Je blijft maar fotograferen. Tijdens het eten ontstaat er ineens een prachtige, niet verwachte zonsondergang. Niet te beschrijven hoe mooi.

De volgende dag staat weer vol van de mooie plaatjes, ook komen we diverse groepen gentoo pinguïns tegen. Omdat wij niet aan land komen is de afstand redelijk ver, maar ruiken kun je ze wel !!

Heel veel zeeleeuwen, die wel voor de foto op een ijsschots blijven liggen, en walvissen die je alleen op je netvlies kunt vastleggen, komen we tegen. Het weer is vandaag prachtig, dus hopelijk zijn het prachtige foto's geworden.

Halverwege de dag komen we een kanaal tegen wat inderdaad nog geblokkeerd is met ijsschotsen, dus wordt er een alternatieve route gevaren. Ons kunnen ze alles wijsmaken, weten wij veel welke ijsberg we al gezien hebben :-)

Dan nog even de temperatuur, die valt qua graden best mee, zo rond het vriespunt, maar de wind maakt het koud ! Niet normaal, we lopen allemaal als pinguïns over het dek met dikke truien, jassen, mutsen sjaals etc.etc. Na een tijdje gaan we dan even lekker naar binnen voor een kop soep of chocomelk, maar net als je jezelf helemaal uitgepeld hebt is er natuurlijk weer iets te zien. Hup alles weer aan en gaan met die banaan( fototoestel)

Het is jammer dat we jullie nog geen foto's kunnen laten zien want het is niet te doen om die te verzenden. Maar jullie houden ze te goed, alhoewel een foto nooit de indruk kan weergeven die wij hier hebben.

Nog één dag Antarctica en dan weer een zeedag om naar de Falkland eilanden te komen.

Cape Horn

Nadat we om 20 uur uit Ushuaia zijn vertrokken was het de bedoeling dat we onze havenpilot zouden afzetten in Port Williams, 2 uur varen vanaf Ushuaia. Vanwege de ruwe zee is dit niet gelukt en mag hij gewoon met ons mee. Rond de klok van 7.30 dinsdagochtend zouden we de beroemde en beruchte Cape Horn bereiken. Cape Horn is de plek waar de Stille Oceaan en de Atlantische Oceaan bij elkaar komen. Dit kan heftige botsingen veroorzaken, niet voor niets zijn hier in het verleden al heel wat schepen vergaan. Wij treffen gelukkig niet echt het hele slechte weer,maar het is toch heftig genoeg om bijna over boord te slaan. Het is heel bizar om op het punt waar de 2 samen komen te zien dat de golven echt alle kanten op gaan. Aan de ene kant was het heel mistig en aan de andere kant scheen de zon ! Echt heel raar. De kapitein waarschuwde dat hij het schip liet keren en dat iedereen naar binnen moest en vasthouden.

In principe zou nu onze oversteek naar Antarctica nu kunnen beginnen ware het niet dat er tussen ons en Antarctica een gebied ligt met héééél slecht weer. De kapitein besluit om tot morgenochtend 5 uur te wachten en een beetje in de luwte van het land te varen om daarna vol speed naar Antarctica te varen. Na een uurtje of 2 krijgen we het bericht dat we terug gaan naar Port Williams om een medevac uit te voeren. Een medische evacuatie voor een passagier die hier niet voldoende zorg kan krijgen. We varen dus terug en uiteindelijk helemaal terug naar Ushuaia omdat de windkracht is opgelopen tot 11, buiten op het dek vertoeven is een ware uitdaging.

Het evacueren van de persoon is een hele onderneming geworden,eerst in de tenderboot die tot op het water is laten zakken en toen in de pilot boot van de haven. Helaas voor de persoon in kwestie ging de brancard niet door het deurtje waardoor hij achter op het dek werd gelegd! Hopelijk heeft hij het overleefd!

De nacht is onstuimig, maar is nog niets vergeleken bij het begin van de oversteek! Om 4 uur beginnen we hieraan, alles in je hut kraakt en piept. Omdat je toch wilt ontbijten, geen idee hoe, proberen we ons te douchen en aan te kleden. Bij alles moet je je vasthouden. Oogschaduw, mascara etc komt op plekken te zitten waar het absoluut niet voor bedoeld is! In het restaurant is het een chaos, oudjes die toch al moeilijk te been zijn maken soms slagzij. Borden vallen met een smak op de grond.

De windkracht is inmiddels afgenomen en ook de golven zijn iets minder, maar nog altijd van enorme omvang. Door de vertraging komen we morgenmiddag, als het weer niet veranderd, rond een uurtje of 2 in het Antarctische gebied, daar zal het water hopelijk weer rustig zijn. Als het goed is komen er dan een aantal mensen van het Palmer onderzoeks station aan boord.

De temperatuur is wel gezakt naar 1 graad, dus dikke trui en jas aan als je naar buiten gaat.

We hebben en paar minuutjes internet op de boot gekocht in de hoop dat ik dit verhaal kan plaatsen. Met ons gaat het verder goed, pilletjes tegen zeeziekte helpen tot nu toe goed en verder is het goed uitkijken met wat je doet. Het is en blijft tenslotte een adventure ! Oh ja we hebben ook een certificaat ontvangen dat we Cape Horn hebben bedwongen :-) net als de Nederlandse ontdekkers, gebroeders Schouten op 29 januari 1616. Grappig dat het 400 jaar geleden is.

Wist je trouwens dat de naam Cape Horn afkomstig is van de Nederlandse plaats Hoorn ?

Tot zo ver dit onstuimige verhaal.

Ushuaia

De laatste bewoonde plek op aarde hebben we bereikt. Al vroeg in de morgen, iets voor 7, staan we al buiten om naar de mooie gletsjers te kijken in Glacier Alley. Een prachtig gezicht hoe sommige ijs gletsjers zich naar beneden storten. Doordat er veel bewolking is lijkt het of de sneeuw blauw is. Volgens de verteller op de boot is dit het mooiste weer om deze gletsjers te bewonderen. We hebben maar tijd voor een kort verhaaltje dus de rest komt thuis wel. Met een excursie nog bij het laatste postkantoor van de wereld geweest. Nu weer terug naar de boot en dan is het 6 dagen op de boot verblijven. misschien lukt het nog om vanaf de boot denker verbinding te maken.

even proberen nog een paar foto's te plaatsten en dan snel terug anders is het een heel eind zwemmen naar Antarica.

Punta Arenas

Vandaag onze laatste stop in Chili. We verwachten een bruisende stad, maar niets is minder waar. Het is zondag en de enige plakje waar mensen zijn is in de kerk. Wij dus ook, goed bezig :-) . Na nog een beetje rondgelopen te hebben komen we een internet koffiehuisje tegen en sturen nu even foto's en dit verhaal. Zo meteen terug naar de boot en dan zijn we morgen in Ushia. De zuidelijkste stad van de wereld.

Scenic cruisen 6 feb.

Vandaag is het weer een dagje scenic cruisen. We komen langs de Amalia gletsjer, varen door het Sarmiento kanaal en als laatste door de straat van Magallan om dan zondag in Punta Arena aan te komen.

Onderweg komen we de Paso Summer tegen, een stukje waar het heel ondiep is en waar de boot maar één meter water onder zich heeft. Er moet dan ook héél langzaam gevaren worden om dit traject zonder problemen te kunnen passeren. Het vereist een aardig stukje stuurmanskunst van de mensen aan het roer.

Ons geluk is het prachtige weer, kapitein P.J heeft al heel wat keren dit stuk gevaren maar nooit was het zo rustig als nu. Ook voor hem een bijzondere ervaring, helaas vertelde hij, wordt je dit altijd wel terugbetaald met ergens minder weer. We zullen wel zien hoe en wanneer.

De omgeving is iedere keer weer adembenemend, je kunt foto's blijven nemen. De hele dag loop je heen en weer op de boot om maar niets te missen van al dat moois

We worden regelmatig op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen van het Norovirus. Gelukkig zijn er nog niet al te veel mensen ziek, maar alles moet constant worden gedesinfecteerd. Niets mag je meer zelf pakken en als je klaar bent met eten wordt tafel en stoelen gelijk gereinigd. Wat een werk voor al het personeel! Ze willen met man en macht voorkomen dat het echt een outbreak wordt. De kapitein vertelde dat binnen 7 dagen 80% van allen mensen besmet kan worden, dan heb je echt een probleem!

De volgende stop is onze laatste in Chili, Punta Arenas. We hebben geen excursie gepland dus gaan we zelf op pad.

Scenic. Cruisen 5 feb

Bij het wegvaren uit Chucabuco konden we al genieten van een prachtig landschap. Er was ons wel voorspeld door de kapitein dat het later op de avond wel weer eens kon gaan schudden. We moesten weer een stuk de open oceaan op en inderdaad, weer "heerlijk" liggen schommelen in bed. Dit duurde tot een uurtje of 6.30 de volgende ochtend, dan zijn we in de fjorden aangekomen en dat betekend rustiger water.

Het weer is echt prachtig, wel een koude wind als je voorop de boeg staat. Onze jassen hebben de eerste proef doorstaan en zijn lekker winddicht. Op een traag tempo varen we door de verschillende fjorden en het is onwaarschijnlijk mooi wat we hier allemaal te zien krijgen. In het groene landschap komt er dan ineens een ijs gletsjer te voorschijn, prachtig om te zien.

's Ochtends om 9 uur was er bird watching op het achterdek. Wij er naar toe, misschien leren we ook nog wat over vogels. Nou wat we zagen waren inderdaad rare vogels, maar niet die je verwacht bij bird watching :-)

De hele dag ben je buiten om maar niets te missen van al het moois wat er voorbij trekt. Hét is wel grappig om te zien dat de zonsopgang steeds vroeger wordt, 7 uur, en de zonsondergang steeds later, 21.20 hoe lager we komen hoe langer de dagen.

Onderweg zien we ook nog dolfijnen, zeeleeuw en hopelijk komen we in de buurt van Antartica ook nog walvissen tegen.

De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 19 graden en uit de wind is het fantastisch! Het enige minpunt tot nu toe is het feit dat er het Norovirus heerst en de bemanning constant aan het poetsen is. In zo'n situatie mag je ook niets meer zelf pakken. Hopelijk is het snel onder controle en worden wij er niet door getroffen.

Ook morgen gaan we nog scenic cruisen en hopelijk weer net zo veel moois zien.

Puerto Chacabuco

Vandaag zijn we in Puerto Chacabuco. Volgens de beschrijvingen is er niets te beleven, nou dat klopt :-) Dan maar proberen een verhaal te plaatsen maar helaas verbinding is zo traag . Dan toch maar een beetje rondwandelen waarbij we langs een mooi meer komen. Ook komen we langs een hotel waarbij je koffie met internet kunt drinken. Kost effe wat maar kun je wel een verhaal plaatsen. En omdat mijn schoonzus de foto 's mist proberen we die ook te plaatsen :-)

De weersvoorspelling was 10 graden maar de zon is heerlijk. Tot zo ver geen geklaag over het weer.

Hierna hebben we weer 2 dagen dat we niet aan land komen. We gaan dan scenic cruisen dan door de Chileens fjorden. Het schijnt een hele mooie omgeving te zijn.

Tot zo ver weer een berichtje, tot in Punta Arenas.