eens-opreis.reismee.nl

Op weg naar de Niagara Falls

Vandaag is het dan zo ver, we kunnen de camper om11 uur gaan halen. Om 10 uur de taxi dus we waren ruimschoots op tijd. We konden direct de instructievideo gaan bekijken en na inspectie en uitleg konden we om 12.15 uur op pad.

Het is gelukkig een kleine camper maar toch is het heel erg wennen. Bij het wegrijden schudden alle potten en pannen door de camper en bij de eerste bocht ligt alles al op de grond ???????????? Eerst dus alles maar even goed vast zetten.

Het eerste doel zijn de Niagara Falls, ongeveer 150 km. Dit stuk gaat over de snelweg en het is knetterdruk omdat het Victoria weekend is. Gelijk in het diepe dus.

Ik moet zeggen, relaxed rijden is anders. Het is natuurlijk ook nog wennen, maar toch. Voor de eerste stop hadden we een hotel op loop afstand van de falls geregeld omdat alle campings daar al vol waren. De hotelovernachting was toch gratis dus kwam goed uit. Om 16 uur konden we richting de falls lopen. Het weer viel echt 100% mee, af en toe een lekker zonnetje en lekker warm. Tenminste totdat je bij de falls kwam, dat scheelt echt een paar graden.

Het is een mooi gezicht het al water geweld. Er omheen hebben ze er een heel park gemaakt waar hele families de dag kunnen doorbrengen. De Amerikanen zijn er jaloers op. Het ook wel zuur als je iets moois op je grondgebied hebt liggen en dat de Canadezen er geld mee verdienen. Maar ja het zicht vanaf Canadese kant is toch echt vele malen spectaculairder.

We hadden om 18.30 afgesproken om te gaan eten in de Skylon tower. Een toren die boven de falls uitkijkt en langzaam rond draait. In een uur ben je weer terug op de plek waar je begon. Een mooie ervaring om dat mee te maken. ' s Avonds hebben ze de falls ook nog verlicht met verschillende kleuren.

Daarna is het tijd om weer terug te gaan naar het hotel. Morgen weer een nieuwe dag. Dan de grens over, ben benieuwd hoe langs dat gaat duren, en dan naar de Wallmart voor boodschappen.

De Amerikanen willen niet dat je ook naar iets van voedsel het land in brengt dus vandaar dat we gewacht hebben met boodschappen.

De eerste 3600 mile zijn afgelegd

We zijn op weg ! Eerst met de auto naar Schiphol, dan vliegen naar Londen Heathrow, 3 uur wachten en dan in 7,5 uur naar Toronto.

De 3 uur op Heathrow vonden we een beetje lang, maar tjonge jonge wat een vliegveld is dat. Hier op Schiphol kun je van terminal naar terminal lopen,maar daar moet je met een bus vervoerd worden. Voor een overstap op dit vliegveld, van terminal 5 naar terminal 2, moet je 1,5 uur rekenen ! Gaat nog leuk worden op de terugweg, dan hebben we inderdaad maar 1,5 uur om over te stappen.

Gelukkig hadden we nu nog tijd over en konden we nog even een wrap nuttigen voor we met Air Canada gingen vliegen. Deze reis verliep voorspoedig en kwamen dan ook netjes op tijd aan,17.40 lokale tijd. Menigeen van jullie zal dan al misschien in zijn/haar warme bedje hebben gelegen, het is in Canada 6 uur vroegen dan in Nederland.

Aan de overkant van het hotel zat gelukkig een Subway waar we even een broodje gegeten hebben en dan wordt het bedtijd.

We gaan weer op reis !

Deze keer geen all inclusive hotel, geen cruise boot met alle luxe, geen mooie rode auto en simpele motelletjes onderweg maar......... een camper ! We nemen ons "huis" overal mee naar toe. We hebben een zogeheten "wegbreng camper" Dit zijn nieuwe campers net uit de fabriek die naar een andere plek gebracht moeten worden. Je hebt daar dan een bepaald aantal dagen voor en de route mag je zelf bepalen. Je bent dus eigenlijk een soort testrijder.

Onze keuze is gevallen op een kleine camper die we gaan ophalen in Toronto en wegbrengen in Vancouver. De camper hebben we 20 dagen tot onze beschikking. Na alle voorbereidingen zijn we er nu klaar voor.

We hebben een basis route uitgestippeld om een beetje een leidraad te hebben wat we willen zien, het voordeel met een camper is dat je kunt gaan en staan waar je wilt. We zien over 3 weken dus wel of onze "basis" ook onze werkelijke route is geworden. Onze route is ook afhankelijk van de weersomstandigheden want sommige gebieden liggen op grote hoogte en kunnen wegen misschien nog niet toegankelijk zijn door sneeuwval. Ondanks dat ons start- en eind punt in Canada liggen zal de route door Amerika lopen. Nadat we de camper opgehaald hebben ( wat soms lang kan duren) zal de eerste stop de Niagara Falls zijn. Daarna zullen we dwars door het land reizen met als doel beren te spotten in Yellowstone National Park ????

Indien mogelijk houden we jullie weer op de hoogte van onze belevenissen. (mocht je ons niet willen volgen, meldt je dan af voor de mailing) Wil je iets melden wat niet geschikt is voor de weblog, dan kan dat gewoon via het bekende mailadres.

Dit verhaal is gemarkeerd als spam en is daarom niet zichtbaar voor bezoekers.

We zijn weer thuis !

Maandagochtend zijn we weer op Nederlandse bodem aangeland. Zo'n vlucht is altijd weer een hele onderneming. De eerste vlucht zouden we heel veel turbulentie krijgen volgens de piloot, er werd dus ook niets te drinken aangeboden, maar na 1,5 uur zijn we geland met weinig turbulentie. Nou ja op de landing na dan. Je kent misschien het gevoel dat je denkt dat je nog een traptrede naar beneden moet nemen, maar er dan toch plots blijkt te zijn. Op deze manier zette de piloot ook zijn vliegtuig neer. Pfffff. De tweede vlucht was bomvol en we hebben nog nooit zo vies eten gehad. Het moest Beef Stroganoff zijn, maar volgens ons ziet en smaakt dat heel anders. Waar het wel op leek ?.... De details zal ik jullie besparen.

Uiteindelijk geland op Schiphol waarna we op P3 nog een onaangename verrassing kregen. De auto gaf totaal geen teken van leven ! Dan maar even de garage gebeld en na een half uurtje kwam er iemand uit de buurt die het probleem verholpen heeft.

Nu begint het "normale" leven weer. Werken, verzinnen wat je wilt eten, boodschappen doen, was doen etc pfffffffffffff. Maar weer snel een volgende vakantie uitzoeken.

Iedereen bedankt voor het lezen en het geven van reacties. Vanaf nu laten we jullie weer even met rust.

groetjes Edwin en Sylvia

Half Moon Cay

Het etentje in de Librije was reuze gezellig met zijn viertjes. Prachtig uitziende, en fantastisch smakende gerechten kregen we voorgeschoteld. Jammer dat foto's plaatsen niet lukt met deze trage internet verbinding anders konden we jullie vast mee laten genieten.

De zeedag was er één met heel veel hete zon en weinig wind. Als je regelmatig verkoeling zocht in drank en schaduw, heel goed vol te houden. 's Avonds weer dress to impress avond.
Het weer begint aardig om te slaan ener ineen stevige bries op het dek. De volgende stop is Half Moon Cay. We moeten daar weer met een tenderboot aan land en in het dagprogramma staat vermeld dat, indien de scheepstoeter 5 x blaast we direct terug moeten naar de plek waar de tenderboden liggen. Dit is het sein dat de weerconditities veranderen en we zo snel mogelijk weg moeten. Dat voorspeld niet veel goeds.
Vandaag is dus de dag van Half Moon en inderdaad her weer is slecht, windkracht 9 doet je lekker schommelen in je bed. Deze wind is te gevaarlijk voor de tenderboten om uit de haven te komen. De rotsen vormen een te groot gevaar. Kaptein Henk Keijer neemt dan ook het besluit om Half Moon over te slaan omdat hij de veiligheid niet kan garanderen.
Zo wordt het dus weer een zeedag, maar nu met grote golven en geen zon. Momenteel varen we op een grijze oceaan waar alleen de witte schuimkragen van de golven te zien zijn ( binnen hebben ze andere schuimkragen)
Het is altijd jammer om zo'n laatste stop over te slaan, maar veiligheid gaat voor alles.Morgenochtendkomen we dan aan in Fort Lauderdale en hebben we een lange reisdag voor de boeg. Inge en Madeleine gaan hun huurauto ophalen en gaan nog lekker een paar dagen genieten voor zij de terugreis gaan aanvaarden.

St Thomas

Vandaag de laatste stop in de bewoonde wereld. St.Thomas is één van de U.S.Virgin islands.

Om iets over 8 is het schip geklaard door de douane en kan iedereen er af. Wij ontbijten eerst op het gemakkie en maken dan de weg naar de gangway op deck A. Ieder deck heeft zijn eigen benaming en deck A is onder het main deck, het eerste dek waar de passagiers zich bevinden in de hutten zonder raam. Het personeel heeft hun hut op deck B, nog lager dus. Zoals onze Tamarinde vriendin zegt, als ze een raam zou hebben zou ze Nemo kunnen zien zwemmen.
We komen al weer genoeg mensen tegen die hun inkopen in de taxfree shops gedaan hebben en er staan ook al genoeg karren met drank klaar. Was ik op de Cayman islands bang dat het eiland zou zinken, nu ben ik bang de de boot gaat zinken met al die flessen drank( haha)
Wij maken een tourtje over het eiland met een open busje en worden wederom overvallen door een flinke plensbui. We konden gelukkig schuilen, maar het mooie uitkijkpunt was gelijk in mist gehuld. Heel jammer.
Als we weer onderweg zijn klaart het gelukkig weer op. Na de Tour kijken we nog even wat shopjes ( zonder iets te kopen !!) en daarna is het weer tijd om te vertrekken.
Vanavond hebben we gereserveerd in het Pinnacle restaurant waar een menu uit de Librije van Jonnie Boer wordt geserveerd. Samen met Ingrid en Madeleine gaan we hier eens heerlijk van genieten.
Morgen hebben we weer een zeedag en daarna onze laatste stop op Half Moon Cay, het onbewoonde Bahama eiland van de Holland America Lijn.

Puerto Rico

Vandaag is onze stop in San Juan, de hoofdstad van Puerto Rico. Onderweg hier naar toe hebben we aardige plens buien gehad. Omdat weom 13 uurpas zouden arriveren lag iedereen nog lekker even van de zon te genieten. Ineens is het dan bewolkt en plenst het water uit de hemel. Verderop zagen we Puerto Rico al liggen in de bewolking, gelukkig trekt de lucht hier dan net zo snel weer open als dat hij dicht trekt dus dat kwam gelukkig goed. Het binnenvaren is een mooi gezicht, dit is ook één van de mooiere Port of Call's volgens de berichten.

De vorige keer dat we hier waren deed er iemand verslag van wat we allemaal zagen bij het binnenvaren. Nu is dat niet en volgens mij was ook de voorboeg niet open. Toch wel jammer als je hier nog nooit geweest
Wij zijn naar het Fort gegaan en na een tijdje daar te hebben rond gelopen werden we toch weer overvallen door een giga plensbui, gelukkig konden we daar schuilen.
Hierna zijn we door alle kleine straatjes naar beneden gewandeld, shopjes bekeken en natuurlijk overhemden gekocht bij meneer Ralph Lauren.
Om 23 uurvertrekken we weer naar de volgende bestemming, St. Thomas.