Van Custer naar Deadwood

Gisteravond vanaf 7 uur is het gaan regenen het is niet meer opgehouden. Nu om 20 uur de volgende dag regent het nog steeds.

Vandaag staat het Custer State Park op het programma en een bezoek aan Mount Rushmore, bekend van zijn presidenten hoofden in de rotsen.

Maar zoals gezegd, het weer werkt niet mee, we rijden de Wildlife loop, een route waar je normaal gesproken veel wild ziet waaronder de bizon. Natuurlijk zijn die beesten niet gek en laten ze zich in dit honden weer niet zien. Een paar White- tale herten, pronghorn's (antilope) en een paar burros ( ezels) durven het aan om zich te laten zien.

Het is een prachtig gebied om doorheen te rijden. Aan het einde van deze rit nemen we de Iron Mountain Road op weg naar Mount Rushmore. De Iron Mountain Road is nog wel een dingetje want we moeten door 3 smalle, lage tunnels. De tunnels zijn resp. 12,4- 12,2 en 12,9 ft.hoog. De camper is 12 feet, dus wel effe recht in het midden door de tunnel, maar we zijn er zonder kleerscheuren doorheen gekomen. De bedoeling was dat we, komende uit de laatste tunnel, de koppen van Mount Rushmore zouden zien, helaas nu in mist gehuld en niet te zien. Ook dit is weer een prachtige route om te rijden en zo zonde dat de regen roet in het eten gooit. Dit is echt een park wat we bij mooi weer nog eens moeten bekijken.

We twijfelen of we naar Mount Rushmore doorrijden, wat heb je eraan als die koppen in de mist zijn verborgen. Toch besluiten we 11 dollar parkeergeld te betalen en lopen in de stromende regen richting souvenirshop. Nu maar hopen dat het misschien toch een beetje op gaat klaren. En warempel na een 1/2 uur geduld komen heel voorzichtig de hoofden te voorschijn. Net zo snel zijnde ook weer verdwenen in de mist. Een goed plekje onder een afdakje besluit ons te blijven staan voor misschien nog zo' n momentje en ja hoor het wordt droog en langzaam worden ze allemaal duidelijk zichtbaar. Er gaat een luid gejuich op van alle mensen die hebben staan te wachten op dit moment. Iedereen schiet zijn camera's vol en net als we besluiten weg te gaan barst de regen weer los. Effe geduld van een uurtje of 2 maar dan heb je ook wat :-)

Terwijl we stonden te wachten hadden we al 2 x een waarschuwing op de telefoon gekregen voor hoog water bij een nabij gelegen dorpje. Ja natuurlijk moesten wij daar doorheen. Het was echt bizar, hele straten onder water en auto's geparkeerd opeen parkeerplaats waar ze niet meer af konden. Wij blij dat we hoog op de berg stonden :-)

We vervolgen onze weg naar onze camping in Deadwood, een droog plekje kunnen we wel vergeten. Onderweg zien we ontzettend veel water met grote snelheid naar beneden donderen, het is echt extreem. We vinden een plekje op camping Hidden Valley, net naast een normaal gesproken klein stroompje water.

Hopelijk blijkt het morgen niet echt Hidden Valley te zijn en komt er weer een verhaal. Voor nu is het diep onder de wol met oren en neus bedekt :-)

De internetverbinding is kennelijk ook nat geworden dus foto's zal vandaag niet lukken vrees ik.

Van Kadoka naar Custer

Bevroren en weggewaaid zijn we niet en ook geen regen in de Badlands ! Het is droog gebleven, wel heel de dag bewolking, maar alles beter dan regen.

De Badlands is een bijzonder gebied wat bestaat uit rotsen, waarvan de onderste laag zo'n 70 miljoen jaar oud is, de bovenste lagen zijn ongeveer 30 miljoen jaar geleden ontstaan. De grillige vormen en kleuren van de rotsen zijn voornamelijk ontstaan door watererosie. Nadat we enkele korte trails door het gebied hebben gelopen en bij verschillende uitkijkpunten zijn gestopt rijden we naar het plaatsje Wall en daarna door richting Rapid City. Daar is het South Dakota air en Space museum waar we enkele U.S air force vliegtuigen bekijken.

Eigenlijk zouden we overnachten in Hot Springs, maar we besluiten alvast door het Custer State Park te rijden en daar een camping te zoeken. Onderweg komen we direct 2 knoerten van bizons tegen, geweldig ! Jammer genoeg verblijven die beesten natuurlijk op een plek waar je niet kunt stoppen om een foto te maken. Misschien morgen meer geluk. De camping is dichtbij het Crazy Horse monument dat we vanaf de weg kunnen fotograferen.

Vandaag hadden we geluk, maar of dat we dat morgen ook hebben met het weer valt te bezien. We gaan weer het Custer park in en rijden de Wildlife loop, moet je toch wild tegenkomen zou je zeggen. We zullen zien.

Van Mitchell naar Kadoka

In Mitchell staat het Corn Palace met aan de binnen- en buitenkant versieringen gemaakt van maïskolven. Met een paleis heeft het niets te maken want het gebouw wordt nog steeds gebruikt voor allerlei evenementen. Ieder jaar wijzigen ze de afbeeldingen en er gaan miljoenen halve maïskolven op om deze versieringen te maken. Het is werkelijk heel kunstig gemaakt. Er zijn boeren die deze maïskolven speciaal voor dit Corn Palace verbouwen. Grappig dat we dit nu toevallig tegengekomen zijn want als we hier niet gestopt waren voor een overnachting hadden we het niet geweten.

Hierna nog even de Walmart onveilig gemaakt en daarna op weg om te kijken waar we uiteindelijk gaan overnachten. Zaterdag zijn we in de Badlands, dus hoe dichterbij we overnachten des te meer tijd hebben we daar. Helaas geven ze de komende dagen 100 % regen op, dus het worden geen Badlands, maar Douchelands

Vandaag echter genieten we van de zon en onderweg zien we een tent waar je een echte Buffalo hamburger kunt eten. Die moet natuurlijk getest worden ! Hmmmmm. Hij smaakte heerlijk.

Onderweg bij een rest area zien we een folder van één of ander cowboy stadje uit 1880. Ligt op onze route dus ook daar maken we even een stop. Was ook grappig om te zien hoe ze een dorpje helemaal nagebouwd hebben in originele stijl. Je waant je even terug in de tijd.

Vanmorgen toen we vertrokken stond er bijna geen wind en wisten we niet wat ons overkwam, totdat ineens 's middags de wind weer in alle hevigheid kwam opzetten. Helaas het was van korte duur de windloze periode.

Omdat we de Mountain Time zone achter ons hebben gelaten, hebben we het laatste uur ineens heel veel kilometers gereden zonder dat het later werd :-) dus nu weer een extra uur vroeger dan in Nederland ( we zitten nu op 8)

We besluiten in de buurt van Kadoka te overnachten en zitten nu heel dicht bij de Badlands die we morgen gaan bezoeken.

Er is bijna niemand op de camping en de wind raast om je oren. Hopelijk blijft de camper staan. De temperatuur zakt weer gestaag en bij het aanzetten van de kachel gaat het rookalarm loeien ! Ook niet echt een optie dus. Dikke truien en wollen sokken dan maar :-)

Als we niet zijn weggewaaid en/of bevroren lezen jullie morgen het verhaal van de regenachtige Badlands.

Van Clear Lake naar Mitchell

Nadat het gisteren een prachtige rustige avond zonder wind en zelfs nog even een zonnetje,was het vannacht afzien. Vanochtend was het 8 graden in de camper, dus snel douchen en wegwezen. Hopelijk de zon opzoeken. Het zonnetje komt inderdaad maar door de wind is het nog steeds ijzig koud. We gaan op weg naar Brandon, een plaatsje net voor Sioux Falls. Onderweg is er niet al te veel te beleven, behalve dan even appen met iemand die in d'r up op een camping zit :-)

Omdat we vroeg vertrokken zijn van de kou, ieder nadeel heeft zijn voordeel, zijn we dan ook al lekker opgeschoten en kunnen Sioux Falls bezoeken wat eigenlijk voor morgen op de planning stond.

Sioux Falls is een park bijna in de stad met een mooie waterval. De Amerikanen hebben er weer een prachtig park van gemaakt. Het zijn niet de Niagara Falls, maar toch heel leuk om te zien.

Na heerlijk te hebben rondgeslenterd besluiten we nog een stukje verder te rijden en zo komen we niet in Brandon uit om te overnachten maar in Mitchell.

We krijgen een lekker plekje en slepen het bankje direct in de zo'n. Onder het genot van een frappucino mocca van de Starbucks is het heerlijk toeven.

Iedereen die reageert op verhalen en foto's hartstikke bedankt. Het is leuk om reactie te krijgen. Oom's en tante's die weer uit het ziekenhuis zijn ontslagen wensen we heel veel beterschap. Ik heb begrepen dat er mensen zijn die een vishaak in hun voet laten plaatsen om makkelijk te kunnen vissen :-) er zijn andere manieren zou mijn neef zeggen!

Morgen gaan we weer verder op pad, eens kijken wat dat weer gaat brengen.

Van Kalona naar Clear Lake

Zoals de weergoden al voorspelden was het inderdaad een regenachtige dag en bovenal... Koud!

Nadat we eerst weer een lekker camping douchje hebben genomen en ons ontbijtje genuttigd hebben, kunnen we weer op weg.

De eerste stop is Pella, een Nederlands dorpje met een echte molen, een gracht en nog veel meer Nederlandse dingen. Je komt er diverse winkeltjes tegen met Nederlandse namen. Bij een bakkertje lag het vol met allerlei bekende lekkernijen. Gevuld speculaas, stroopwafels, bokkepootjes, appelgebak,en ook pindarotsjes en de Ruyter hagelslag waren er te koop. Wij hebben het bescheiden bij gevulde speculaas, de stroopwafels en de bokkepootjes gehouden ????????

De volgende stop is een observation tower. Op 35 meter boven de grond heb je een prachtig uitzicht over de Des Moines River Valley en Lake Red Rock, tenminste als het weer mee werkt. Met een lekker zonnetje had dit inderdaad een prachtig uitzicht geweest.

De volgende stop is het Iowa State Capitol in Des Moines. Een prachtig gebouw met een 23 karaats bladgouden koepel. Binnenin het gebouw kijk je je ogen uit zo mooi is het. Vooral de Libery is heel indrukwekkend. De mensen die daar werken hebben echt een prachtige locatie, alhoewel je dat misschien ook niet meer ziet als je er elke dag bent.

Hierna is het tijd om door de rijden naar Clear Lake waar we een campground gaan zoeken.

Morgen weer verder.

Van Chesterton naar Kalona

Nou koud is het inderdaad geworden ! Brr , de wind waait ook nog steeds stevig. Het is dus lange broek en trui aan vandaag. Nadat we nog even de tank met water hebben gevuld kunnen we op weg gaan. Onderweg moeten we ook nog onze koelkast vullen, dus weer een stopje bij de Walmart, en ook de camper heeft weer trek in een slok benzine. Dit is de derde dag op rij dat we moeten tanken dus dat slurp aardig( 1:5,5) maar ja, zonder benzine kom je niet ver.

Onderweg gaat het zonnetje schijnen en ziet het er allemaal weer mooi uit. Als we in Kalona aankomen is het stadje uitgestorven. Alles schijnt om 5 uur dicht te zijn en de Amish people zitten op een veemarkt. We zien nog wel een vrouwtje rijden in een zwarte koets en ook de dame zelf is in stemmig zwart gekleed. Jammer dat we er niet meer hebben kunnen spotten want je springt niet zo maar de auto uit om haar te fotograferen. In andere taten van de USA komen zij in grotere getalen voor, dus meer kans om ze te ontmoeten. Helaas, volgende keer beter.

We hebben weer een campground gevonden aan een leuk watertje. Het is gelukkig niet druk dus op de bonnefooi ergens naar toe rijden lukt nog steeds. De temperatuur zakt behoorlijk.

Morgen gaan we op weg naar Clear Lake. Ze geven een regenachtige dag op dus dat is balen.

Kilometers vreten !

Vandaag een hele pittige dag voor de boeg. Een afstand van ongeveer 600 km staat er op het programma. Dit wisten we van te voren,de eerste dagen tot voorbij Chicago zouden we kilometers moetend maken. Normaal gesproken niet iets waar we wakker van liggen, maar de harde wind blijft ons onderweg parten spelen. We moeten regelmatig stoppen om de armen van Ed even rust te gunnen. De wegen zijn hier ook vreselijk slecht en in combinatie met de wind is dat een aanslag op je stuurkunsten.

Het voordeel wat we onderweg nog wel hebben is het feit dat de staat Illinois de klok een uur vroeger staat. Zo komende toch nog rond de klok van 5 uur aan op het Indiana Dunes State Park. Een mooi groen park gelegen aan Lake Michigan.

We kunnen dan ook nog even genieten van het strand en het prachtige meer met op de achtergrond de stad Chicago.

Met het rondje lopen over de camping keken we onze ogen uit wat de Amerikanen voor Campers hebben. Ongelofelijk ! Er was er zelf één met een reuze flatscreen tv !

De temperatuur gaat de komende nacht en dagen flink zakken. Door één of andere tyfoon aan de andere kant van de wereld komen we hier met een koude front te zitten voor een paar dagen.

We zullen gaan voelen hoe koud het gaat worden. Morgen op weg naar Kalona,een stadje waar de Amish people wonen.

Van Niagara Falls naar Geneva

Vandaag steken we de grens over naar de USA. De overgang is vlakbij en nu maar hopen dat het niet druk is. Inderdaad er is één auto voor ons. Spiegels inklappen ! anders rij je ze eraf bij het poortje. Na een aantal vragen dachten we te mogen doorrijden, maar helaas. We moesten uitstappen en met een briefje naar de tweede verdieping. Ja die Hollanders zijn niet te vertrouwen ????????

Een uiterst aardige douane beambte( ja ze bestaan echt daar ! ) kwam ons halen en na weer een aantal vragen en $12 betaald te hebben mochten we gaan. Camper hoefde gelukkig niet binnenste buiten gekeerd te worden.

Daarna is het zaak dat we een Wallmart opzoeken om verschillende dingen te kopen. Die winkels zijn altijd vreselijk groot en je kijkt je ogen uit. Uiteindelijk kunnen we op weg naar Geneva waar onze campingplaats is.

De reis, 300 km, is toch wel afzien. Met behoorlijke plensbuien en harde wind behoorlijk is het lastig rijden. Tegen de klok van 6 arriveren we in het park, prachtige groene omgeving met als enige kanttekening dat het daar heel de dag gegoten had en alle plekken zeiknat waren. We mochten zelf een enigszins droog plekje uitzoeken, en dat is gelukt.

Morgen wordt een hele zware dag, om op onze plek te komen moeten we bijna 600 km afleggen. We zullen zien of we dit halen, onderweg is er vrij weinig te zien dus dit is één van de laatste dagen waarin we km moesten vreten.