Palo Duro

Heerlijk, lekker rustig opgestaan en buiten in het zonnetje ontbeten onder het toeziend oog van een echt Palo Duro konijn ?

We maken er een rustig dagje van. We lopen in de ochtend een kleine wandeling van 1,4 mile door het bijzondere landschap. Aan het einde staat een gebouw wat je kunt huren voor feesten etc. maar nu is alles gesloten. Er staan wel heerlijke stoelen buiten dus ploffen daarop neer en genieten van de heerlijke zon. Na een uurtje wordt het toch weer tijd om terug te gaan en een broodje te gaan eten.

‘s middags doen we een super klein rondje want eigenlijk is een beetje rustig zitten veel lekkerder. Ook moeten we onze energie sparen voor morgen want dan zijn we in Caprock en daar willen we ook weer een wandeling doen.

Rustig aan dus?

Territory Route 66 RV park naar Palo Duro State Park

Na een lekkere douche en een ontbijtje kunnen we weer op weg. Gelukkig deed d slide-out gewoon zijn werk dus hopelijk was het een éénmalige hick-up. We hebben aardig wat kilometers voor de boeg vandaag en willen bijtijds in Palo Duro aankomen om nog een wandeling te doen. Via de Interstate is dat voor nu het snelste. De vaart zit er best flink in maar alsnog vliegen de 10 tonners je voorbij alsof je stil staat.

Efffe een stop bij de Starbucks en net als we onze koffie hebben komen onze overburen van de campground in Hot Springs binnen ! Blijft toch altijd grappig om elkaar weer tegen te komen. Na even ervaringen en tips te hebben uitgewisseld gaan we er weer vandoor. Effe tanken want ons Road Beartje heeft wel weer voor 150 dollar dorst ?

Ondertussen zijn we ook weer een volgende staatsgrens gepasseerd. Na Indiana, Illinois, Missouri, Arkansas, Oklahoma zijn we nu aangekomen in Texas.

Tegen een uurtje of 2 komen we in Palo Duro aan en onze papieren liggen keurig klaar bij het headquarter office. Een plekje om te slapen hebben we in ieder geval. Deze campground hadden wij een tijd geleden al gereserveerd omdat de ervaring was dat dit meestal vol zit.

We besluiten eerst een wandeling te doen aangezien de Lighthouse trail een stuk van onze campground ligt en het nu een mooi zonnetje is om foto’s te maken. Zogezegd dus de Lighthouse trail, is 2,8 mile lang one way dus ook weer 2,8 mile terug ? De tijd die ervoor aangegeven staat is 2 uur dus in totaal zo’n 4 uur. Een mannetje van de campwinkel vertelde dat hij het in 2 uur heen en terug had gedaan, maar was nergens gestopt. Nou ja we gaan het zien, om iets over half 3 gaan we op pad en spreken af dat als we de lighthouse om 4 uur nog niet gezien hadden we dan om zouden keren. Het wordt tenslotte om 18.50 donker en dan wil je daar niet nog lopen, tenminste…… ik niet.

De tocht ging eigenlijk best voorspoedig, het was lekker warm dus goed drinken en redelijk vlak. We werden eigenlijk best enthousiast, dit moest toch wel lukken ! En inderdaad na bijna een uur hadden we het paaltje van 2,7 mile bereikt. Eitje dus……. Of toch niet ? Het laatste stuk ging opklimmend en klauterend over rotsen behoorlijk steil omhoog, en dus naast je steil naar beneden. Pffff dat was best een klus we zijn tenslotte geen 20 meer, maar we zijn boven gekomen.

En wat een prachtig uitzicht hadden we daar op de Lighthouse. Het blijft wonderlijk dat zulke dingen gewoon kunnen ontstaan. Je wordt er stil van. Waar je ook kijkt het is overal even mooi. Maar dan komt toch het moment dat je weer terug moet over die rotsen naar beneden. Waarschijnlijk hadden we hier als twintiger totaal geen probleem mee gehad, maar nu gaat het toch allemaal iets stroever ? op de terugweg ook nog mooie foto’s geschoten want de zon was ons goed gezind. Een prachtige middag. Terug bij ons Beartje hadden we er precies 3 uur over gedaan en 9,7 km gelopen.

Nu de campground opzoeken, iets eten en uitpuffen. BBQ mag hier niet omdat er nog steeds gevaar voor brand is. Bereik is er ook niet dus dit verhaal zal pas later geplaatst worden.

Morgen een relaxte dag met misschien een kleine wandeling.

McGee Creek - Territory Route 66 RV park

Vanmorgen bij het wakker worden alleen maar het geluid van vogels, wat een rust. Lekker buiten ontbeten en toen weer op weg naar de volgende bestemming.

Vandaag staat een tussenstop op het programma bij de Little Niagara Falls. Ze liggen in het Chickasaw National Recreation Area, en wat een mooie plek was dit weer. Een mooi park met een groot aantal plekken waar gerecreëerd kan worden. Het is nu nog steeds winter seizoen, bij 25 graden !!!! dus een handjevol mensen loopt er. Even een stukje gelopen naar de Buffalo Spring. Een natuurlijke bron waar de buffels heerlijk in konden rollen. Tegenwoordig is er een muurtje omheen gezet en zijn er geen buffels meer. De natuurlijke bron nog wel en daar ontmoeten we wel een schildpad die heerlijk van het zonnetje zat te genieten.

Na deze onderbreking verder op pad naar de campground. We kiezen een campground met iets meer faciliteiten omdat we vanmorgen een kleine hick-up van onze slaap slide-out hadden. Er waren probleem met inschuiven dus willen we niet in de middle of knowhere staan mocht hij weer weigeren. Na een kleine duw schoof hij gelukkig wel in en konden we op pad. Hopelijk morgen geen problemen.

Het schijnt dat er weer een koudedipje komt dus moeten we even kijken hoe we onze route verder in gaan delen. Het weer gaat hier echt wel van het ene uiterste naar het andere dus alles goed in de gaten houden is echt wel nodig.

Morgen gaan we in ieder geval naar Palo Duro State Park waar we 2 nachten verblijven. Bereik zal daar minimaal tot geen zijn dus verhalen komen waarschijnlijk later.

Hot Springs naar McGee Creek SP

We verlaten Leisure Landing RV Park, inderdaad een super schoon en rustige overnachtingsplek. De route gaat over de Talimena Scenic Drive naar het Talimena State Park waar we willen overnachten. Een niet zo lange rit vandaag.

De Scenic Drive is aardig, maar niet echt spectaculair. Dit zal mede ook komen door het weer want het is behoorlijk bewolkt en aan vergezichten heb je dan niet zo veel. Wel zijn we tijdens onze rit weer een staatsgrens gepasseerd. We begonnen in Arkansas zijn we nu in Oklahoma aangekomen , beide staten hadden wij nog nooit bezocht, net als Missouri ( de dag van de Meramec grotten) Dus 3 nieuwe staten om af te strepen, ik moet eens gaan kijken waar we nog naar toe moeten?

Na een aantal fotostops besluiten we om niet in Talimena te blijven maar een stuk verder te rijden.

Je gaat dan een beetje googlen en zoekt dan iets waarvan je denkt….. dit is misschien wel iets. Dat was is dit geval het McGee Creek State Park. Volgens de website waren wel zeker 3 andere plekken bezet dus we waren niet alleen ?

De extra kilometers werden beloond met een prachtige plek aan het water en ook nog eens een zonnetje met een temp van 22 graden. Heerlijk !

Petit Jean SP naar Hot Springs

Vannacht was de temperatuur toch weer aardig gedaald. In de doucheruimte stonden 2 dames die in een tentje hadden geslapen en het zo ontzettend koud hadden gehad dat ze in de nacht even naar de wc zijn gegaan om daar op te warmen. Blij dat ik niet in een tentje lig en gewoon de verwarming aan kan doen als het nodig is.

Zoals bedacht doen we vanochtend eerst nog de wandeling, de Cedar Falls trail. De RV parkeren is weer een dingetje want echt plekken zijn er niet, dus maar over verschillende plekken gezet, het is toch niet druk.

De trail is op zich niet zo lang, 2 mile, maar het is wel klimmen en klauteren over de rotsen. Heen gaat dat natuurlijk bergafwaarts, maar ja je moet ook nog een keer terug.

Wat een prachtige tocht was het met als bonus een prachtige waterval van zo’n 30 meter hoog. We waren trouwens net op tijd, op de terugweg kwamen we een groep met wel 30 kinderen tegen. Nou dan kun je echt geen foto’s meer maken zonder mensen er op ? De terug weg was inderdaad heavy met al dat geklauter, maar we hebben het overleefd.

Intussen was het giga druk geworden en had er één of andere slimmerik zijn auto voor onze RV gezet zodat we onze tactiek in rook op zagen gaan. We zagen gelijk al weer dectafrelen van een aantal jaren terug voor ons bij een Outlet waar we ons peentjes hebben gezweten om weg te komen. Gelukkig liep het vandaag niet zo’n vaart, pffffff.

Nee volgende stop is Hot Springs. De campground die we gepland hadden blijkt vol te zitten, toevallig hadden andere Road Bearders een post geplaatst met een mooie camping in debuut, dus die maar even gereserveerd zodat we zeker zijn van een plek en de rest van de dag in Hot Springs kunnnen blijven.

Zoals jullie misschien al vermoeden is het een stadje met veel hot springs en oude badhuizen. Prachtig om te zien. Er is ook een uitkijktoren waar we naar toe willen lopen, allemaal geen hele lange wandelingen dus dat is mooi. We kiezen voor de short cut to the tower trail. Nou een cut trail was het, maar dan niet zoals ze het hier bedoelen ? Het pad ging echt steil omhoog, bijna niet te doen, maar goed ook deze hebben we volbracht.

Hierna lopen we over de promenade die uiteindelijk langs verschillende oude badhuizen loopt. Het is prachtig om te zien. Het oude centrum van Hot Springs is geheel nationaal park en het visitor center is gevestigd is een oud badhuis. Dit is echt zo gaaf om te zien, alles in oude stijl je kijkt je ogen uit.

Het is intussen een graad of 20 geworden dus voor we verder gaan even tijd voor een bier uit de lokale brouwerij en iets te knabbelen op een terras. Dan is het toch echt tijd om te gaan.

We installeren ons om het gereserveerde plekje en even later zien we onze mede camperaars dus vertellen we dat wij op hun aanraden hier beland zijn. Grappig hè, hartstikke handig zo’n groep waar iedereen van allerlei tips plaatst.
Morgen verlaten wij Hot Spring, een absolute aanrader om te bezoeken.

Koa Route 66 Springfield naar Petit Jean State Park

Vandaag gaan we op weg naar Petit Jean State Park, een stukje in zuidelijke richting. We hebben gisteren nog even met de andere camperaars gesproken maar geen van hun gaat die richting op.

De rit gaat door de prachtige Ozarks, de mensen die de serie gevolgd hebben weten hoe mooi het is. Natuurlijk is alles nog vrij kaal, maar we rijden over de Ozark Scenic Byway en hoe zuiderlijker we komen des te meer de natuur kleur krijgt.

De Scenic Byway is schitterend om te rijden, maar dat zeg ik als bij-rijder. Als bestuurder is het soms hard werken en een uitdaging om alle bochten foutloos door te komen. Tegenliggers zie je soms op het laatste moment en ons bakbeestje heeft toch wel even nodig om tot stilstand te komen, maar we hebben zonder kleerscheuren zeker 500 bochten voltooid.

Aangekomen in het mooi Petit Jean State Park stoppen we bij een Overlook en daarna nog een kleine wandeling naar een grot en naar een andere rotspartij waar, naar men zegt de laatste beer van Petit Jean is gedood. Hopen maar dat hij niet is opgestaan in de tussen tijd ? we rijden vervolgens door naar de campground en kiezen een plekje uit voor de nacht. Gelukkig staan er wel meerdere mensen. Volgend weekend begint Spring Break en dan zal het hier wel aardig vol staan want het is een prachtig plek om te vertoeven.

Pine Oak RV naar Koa Route 66 Springfield

Vandaag gaan we naar een prima warme douche op weg naar de Meramec Cavern, Missouri’s verborgen schat. We zijn kennelijk weer de enige die hierin geïnteresseerd zijn want het is uitgestorven. De volgende rondleiding start over 24 minuten dus even wachten maar, misschien op nog meer gegadigden. En ja hoor, nog 4 mensen sluiten zich aan. Een bijna privé rondleiding van 5 kwartier.

Het is een prachtig mooie wandeling en je blijft je verbazen hoe dingen kunnen ontstaan gedurende duizenden jaren. Er is een vertrek die de wijnmaker wordt genoemd, er staat een wijntafel met daarop denkbeeldige wijnglazen en een fles wijn. Eromheen hangen allemaal druiven. Dit is de zeldzaamste grotstructuur ter wereld die volledig onder water werd gevormd. In Italië is kennelijk ook zo iets, maar kleiner dan deze. Ook is er een theater vertrek waar sinds 11 september 2014 en lichtshow wordt gegeven om de mensen die Amerika gediend hebben en momenteel dienen te eren.

Na deze mooie grottentochr gaan we op weg naar Devil’s Elbow, wederom een brug op de Route 66. Deze brug is nog wel in gebruik voor het verkeer. We volgen onze weg naar Uranus. Ik had ergens iets gelezen over één of andere toren en dat het een leuk klein stadje was. Nou waar ik het had gelezen, geen idee maar het was een toeristisch opgezet geheel ? Wel hadden ze een fudge factory en allerlei andere Candy’s. Hmmmmmm heerlijk die fudge.

Het plan was om in St.Phillipsburg te overnachten maar omdat alles redelijk soepel verliep besluiten we nog een stukje door te rijden zodat we morgen minder hoeven. Maar ja dan gaat het natuurlijk mis ? De RV waar we kwamen was nou niet wat we ervan hoopten, de eigenaar moest gezocht worden en uiteindelijk bleek dat er ook geen sanitair was. En dat voor $44, nou laat maar. Dan dus maar even doorgereden naar een KOA in Springfield. Normaal niet onze plek maar voor nu prima en warempel komen we daar bijna gelijktijdig aan met 2 andere Road Beer campers. Grappig dat je elkaar dan toch weer tegenkomt.

Voor ons is het nu bedtijd dus tot morgen !

Beaver Dam - Pine Oak RV Park

Zoals gezegd waren we onderweg naar Saint Louis, ik schrijf de verhalen vaak een dag later omdat er meestal geen of slecht bereik is op overnachtingsplek. De eerste stop is een prachtige oude brug, de Old Chain Rocks Bridge.

Dit is de langste brug op de bekende Route 66. De oude brug is tot 1955 een belangrijke verbinding over de Missisippi tussen de staten Missouri en Illinois. Momenteel kun je er alleen te voet of per fiets overheen. De brug kenmerkt zich doordat deze een kromming maakt wat voor een brug bijzonder is. In 1967 werd de nieuwe brug geopend voor het gemotoriseerde verkeer.

Na een kort tripje onder de brug door naar het water weer snel terug naar de RV. De wind is echt snijdend koud, terwijl als je uit de wind bent het zonnetje echt goed zijn best doet en het best aangenaam is.

We vervolgen onze weg naar Saint Louis waar we The Arch willen bezoeken.

De gateway Arch is een 192 meter hoog monument. Echt een eye- catcher voor de stad. Je kunt naar boven met een soort tram systeem. Kleine cabine’s waar max 5 pers in kunnen, wat mij betreft max 3, die dan naar boven gaan in de linker of poot. In 4 minuten ben je boven en dan heb je heel even de tijd om door de kleine raampje te kijken en te genieten van het uitzicht over Saint Louis. Gelukkig was het prachtig helder weer. Het was ook grappig om onze RV te zien vanuit de Arch, we hadden hem strategisch neergezet op een parkeerplaats in de buurt, met dank aan andere RV-ers die dit ook zo gedaan hadden. Al met al een leuke ervaring om mee gemaakt te hebben.

En nu op naar onze campground en een hopelijk warme douche. De nacht temp blijft nog onder 0 dus zijn we nog steeds afhankelijk van de camping douche.