New Orleans naar Lake Charles Rv park

Vandaag hebben we NOLA verlaten, het is droog en hebben nog even overwogen om nog een nacht te blijven. Aangezien het zaterdag is en nog steeds Spring Break en ook nog eens St. Patricks weekend is de kans op een overnachtingsplek niet heel groot. We besluiten dus gewoon vandaag onze route te volgen. Onderweg staat de Walmart en een bezoekje aan de Tabasco fabriek gepland. Waarschijnlijk kent iedereen het welbekende Tabasco flesje, maar het verhaal erachter, ik wist het niet. Had mij eigenlijk nooit gerealiseerd dat het uit de USA komt.

Sinds 1868 runt de familie Mcllhenny deze fabriek. In het zuiden van Louisiana, op een klein stukje land Avery Island genoemd wordt dit peperige goedje gemaakt.

We beginnen de tour in het museum en zien alle familieleden die het product groot hebben gemaakt. Hierna naar de kas waar de verschillende soorten pepers staan, zoals de rode peper en de pittige Japaleno peper. Als de pepers goed van kleur zijn worden ze met de hand geplukt en worden de zaden eruit gehaald. Na dit proces worden de pepers gepureerd tot puree en gaan ze in houten vaten (barrels) voor maar liefst 3 jaar ! We vervolgen onze tour naar het Barrel magazijn, hier staan echt onnoemelijk veel vaten met de peperpuree.

Hierna gaan we naar het Blendingproces. Tabasco bestaat maar uit 3 ingrediënten, peper,zout en azijn maar het mengproces is essentieel. Dit mengproces duurt maar liefst 28 dagen waarna het kan worden uitgevuld in de welbekende flesjes. Het bedrijf produceert 700.000 flesjes per dag die geëxporteerd worden over de hele wereld. Ieder flesje voorzien met een etiket in de taal van het land waar het naar toe gaat.

We hebben nog even wat gegeten in het bijbehorende restaurant. Komt daar op een gegeven moment een stel aan met beide een grote lege cola beker en beginnen daar Tabasco in te doen. Het was een hele grote pompfles zoals je ook wel voor ketchup of majo ziet. Wij dachten nog, die maken een Bloody Mary, Tabasco met tomatensap. Maar nee de beker ging 3/4 vol met Tabasco en toen een rietje erin !! Jammer genoeg konden we hun gezicht niet zien en hebben dus geen idee of dit echt de bedoeling was of toch een klein foutje ?

Hierna konden we weer op weg naar onze eindbestemming. De fabriek was absoluut een leuke onderbreking van onze vele winderige kilometers vandaag. We staan op een campground redelijk langs de weg zodat we morgen niet te veel tijd kwijt zijn met weer op onze route te komen.

New Orleans

Vandaag onze dag in New Orleans waar we lang naar hebben uitgekeken. De nacht was beroerd door de herrie en ook vanmorgen was er niemand in kantoor om een shuttle te regelen. Dan maar een Uber regelen, en net toen we dat bijna gedaan hadden kwam Kevin langs om te vragen of we een shuttle nodig hadden ! Hij blijkt dat zijn ouders het RV park beheren maar dat ze een paar daagjes weg zijn om de verjaardag van pa te vieren. Hij neemt de honneurs waar maar was gisteren al om 5 uur naar huis gegaan.

Getooid met extra trui en paraplu gaan we op weg, de temperatuur is nu nog 22 graden maar zal dalen als het gaat regenen. We zijn nog niet goed en wel uitgestapt of het begint al te regenen dus maar een koffiezettemperatuur opgezocht, hoe lang kan de regen tenslotte duren. Nou………. Het duurde tot 15 uur. Het was niet normaal, het kwam af en toe met bakken uit de hemel. Je probeert dan wel ergens naar toe te lopen om dingen te zien, maar het werd al gauw vrij fris door de wind. Af en toe dan maar een barretje opgezocht, waar dan wel muziek was. Koffie gedronken bij Café Du Monde. Dit werd opgericht in 1862 en is sinds 1942 in handen van de familie Fernandez. Het café is 24 uur per dag open behalve met Kerst en als er een orkaan langs komt. Hier drink je een coffee au lait met 3 heerlijke, met poedersuiker bedekte, beignets. Verrukkelijk !!

Na een tijdje was het tijd voor een lunch, maar het tentje wat we uitgezocht hadden was niet helemaal de juiste keuze. Het bandje speelde zo giga hard dat Ed het bijna door zijn dove oor heen kon horen.

Om een uurtje of 3 werd het droog ! Gelukkig maar de temperatuur was inmiddels gedaald tot een graad of 14. We hebben ons rondje dus maar opnieuw gelopen om nu foto’s te maken zonder regendruppels. Op de French market nog een lekkere Tropical( cocos en ananas) smoothie genomen en een stukje verder stond er een crêpe tentje. Ed één met pindakaas en banaan ( brr ) en ik één met banaan, honing en kaneel ( hmmm)

Hierna werd het wel tijd om camperwaarts te keren. Onze ervaring met New Orleans is een beetje gemengd. Door de regen geeft het niet de sfeer weer die het normaal gesproken wel zou moeten hebben. De stad heeft prachtige gebouwen en ook de bekende Missisippi boot is prachtig om te zien.

We moeten eens goed bedenken wat we met onze route gaan doen. We lezen van andere camperaars al dat die hun route omzetten vanwege de extreme kou die er momenteel in de USA heerst. Grand Canyon zal voor ons waarschijnlijk af gaan vallen en hoe we het verder gaan doen moeten we bekijken. We gaan in ieder geval voorlopig geen zon zien en zeker ook nog dagen met regen.

Duimen maar met zijn allen ??

Van Natchez naar New Orleans

We verlaten het mooie Natchez State Park om op weg te gaan naar New Orleans. Daar zijn we nog nooit geweest en speciaal daarom nu opgenomen in onze route. Ook NOLA, zoals ze de stad ook wel noemen, ademt muziek dus we zijn benieuwd. Helaas zijn de voorspellingen niet al te best, maar we gaan het zien.

Onderweg doen we nog even een flits bezoekje bij een mooi plantage huis en tanken we de rest van de tank vol. Waar we gisteren waren kon je met een buitenlandse creditkaart kennelijk niet meer dan $100 tanken, en ik kan je vertellen er gaat echt veel meer in dan $100 ! Campers lusten best een slokje. Nu is de benzine gelukkkig ongeveer 1 euro per liter dus dat is te overzien.

De volgende stop is het Old State Capitol van Louisiana in Baton Rouge. Een mooi gebouw vol met geschiedenis over de verschillende gouverneurs van deze staat. Op de terugweg langs het water gelopen en genoten van de warmte.

Het laatste stuk weg wat we moeten rijden is echt in vreselijke staat, grote gaten en dan weer hobbels in de weg. Helaas heeft 1 mok deze reis niet overleefd, kwam in het kastje naar beneden zeilen en heeft de breek test niet doorstaan. De wind was ook redelijk stevig dus al met al niet een hele comfortabele rit.

Onderweg dan maar even een Outlet bezocht om even de rit te onderbreken. We hadden tenslotte een gereserveerde campground en die sloot pas op 18 uur dus tijd genoeg.

Uiteindelijk werd het laatste stuk eentje van file op file en tikte de tijd dus weg. Gelukkig 17.45 stonden we voor de poort. Helaas was er niemand meer aanwezig en deed gelukkig iemand de poort open. En nu……. dan maar proberen te bellen ( gelukkig hebben we een Amerikaans nummer) en uiteindelijk krijgen we iemand aan de telefoon die onze plek verteld. We hadden de plek bijna achteraan, naast een trein rangeerterrein, dolle pret maar niet heus. Op het badhuis blijkt een code te zitten die we natuurlijk ook niet wisten, dus maar weer bellen om die te krijgen. Er rijdt ook een shuttlebus en in de veronderstelling dat er de volgende ochtend wel iemand zou zijn hebben we daar nog geen tijd voor afgesproken.

De temperatuur is hier 24 graden, maar volgende de weersberichten gaat het morgen vanaf een uurtje of 11 regenen en zakt de temperatuur naar 13 graden. Nu eerst maar eens kijken of we kunnen slapen.

Van Tishomingo SP naar Natchez State Park

We zijn niet van ons bed gelicht, niemand had ons plekje gereserveerd. Het is prachtig wakker worden zo aan het water, doordat het zonnetje schijnt hangt er een mist boven het water. Schitterend om te zien, effe een rondje gelopen om te genieten van dit natuurlijk schouwspel. Als we alles weer ontkoppeld heb en de slide-out ingeschoven zijn we klaar om te gaan. Tishomingo SP heeft een swinging bridge, daar moet je natuurlijk wel even op geswingd hebben, dus dat is de eerste stop.

Mooie oude brug waar hoe maar met max 5 personen op mag, doordat wij zo vroeg zijn is er natuurlijk nog geen kip. Even lekker springen op de brug zodat hij lekker beweegt en dan is het tijd om verder te gaan richting het volgende State Park. We hadden natuurlijk nog niet betaald dus dat moesten we ook nog even doen bij de uitgang. We hadden waarschijnlijk gewoon zo door kunnen rijden, dan had niemand het gemerkt, maar ja…. Zo zijn wij niet opgevoed hè.

Wederom vervolgen we de Natchez Parkway Trace. Deze scenic byway, zoals ze in Amerika zeggen volgt de Old Natchez Trace. Grote delen van weg werden in de oudheid gebruikt door handelaren, die te voet of te paard, de weg aflegden om hun waar aan de man te brengen. Gelukkig zijn ze vanaf 1930 begonnen om er een fatsoenlijke weg van te maken.

Het blijft een mooie weg om te volgen en is gigantisch rustig wat relaxed rijden is. Uiteindelijk belanden we net voor 5 uur bij onze campground in Natchez State Park waardoor we dus de hele route van 444 mile gevolgd hebben. We worden verwelkomd door een op kauwgom kauwende dame met een Missisippi accent waar je U tegen zegt. Gelukkig kon ze wel een mooi plekje regelen voor ons.

Wederom staan we dichtbij het water en het eerste wat je dan doet is foto’s maken van deze prachtige omgeving. Ik sta dicht bij het water om een mooi plaatje te schieten, zegt Ed “ houdt je er rekening mee dat je in Mississippi bent en er hier best krokodillen kunnen zitten “ Oh ja dat is ook zo, dus toen maar een plaatje geschoten iets verder van de kant.

Ik had het idee om de huge hamburgers die we hadden op de BBQ te bakken die daar stond. Omdat het nog steeds koud was hadden we nog geen hout of andere benodigdheden gekocht, dus dacht ik dat hout sprokkelen wel een goed idee was. Nou ik kan jullie vertellen, beiden hebben we niet de scouting skills. Vuurtje mislukte en hamburgers zijn gewoon in de pan gebakken, wat ook trouwens goed te eten was.

Morgen gaan we richting New Orleans eens kijken hoe het daar is.

Van Nashville naar Tishomingo State Park

Eerst maar eens de propaantank bijvullen. Met die kou gaat het toch best snel en de volgende 2 nachten zijn we, als het goed is, in State Parks waar er mogelijk geen voorzieningen zijn. Bij de buren kon je propaan tanken, dachten we. Helaas was er precies vandaag geen mannetje aanwezig die met propaan om kan gaan ( je mag dit niet zelf doen) op naar de volgende die op ons blaadje stond….. helaas die hadden het niet, misschien bij het tankstation verderop. Jullie begrijpen het al….ook daar niet. Dan maar doorrijden en onderweg iets zoeken, wat uiteindelijk gelukt is. Effe een snelle stop bij de Walmart en dan kunnen we aan de Natchez Parkway Tracé kunnen beginnen.

Een prachtige weg met bezienswaardigheden vanuit de oudheid.

Ons doel was te overnachten in het Tishomingo State Park,maar doordat we later als 5 uur aankomen is er niemand meer bij het toegangspoortje. Gelukkig hadden we de avond van te voren toevallig zitten te kijken of er nog plek was en dat was zo. We besluiten maar naar binnen te rijden en een plekje uit te zoeken waar geen briefje op hangt. Het ergste wat kan gebeuren is dat je ‘s nachts je bed uit moet omdat de werkelijke huurder aankomt ??

Het is een prachtig park aan een mooi meer en er staan best wel wat mensen, lekker fikkie stokend om er omheen te zitten. Het nadeel van zo’n afgelegen oord is dat je niets meer kunt opzoeken voor de volgende dag aangezien er totaal geen bereik is. De temperatuur is nog steeds aan de koude kant, maar het zonnetje wat wel toch wel aardig wat uurtjes gezien hebben maakt weer veel goed.

Het eerste deel van het traject hebben we gehad, morgen het laatste stuk.

Nashville

Vandaag een dagje Nashville. Vanaf de campground met de shuttle naar downtown, niet al te vroeg want van de vorige keer wisten we dat er rond 10 uur nog niet veel te beleven was. Sowieso was het de vraag of er iets te doen zou zijn aangezien het maandag was.

Nou ik kan jullie vertellen; het was druk zat. Lekker rond lopen banjeren over Broadway en verschillende barretjes ingegaan met muziek, want dat was er volop. Ongelofelijk hoeveel bands er dan op zo’n dag actief zijn. Natuurlijk ook even wat gedronken bij Tootsies. Daar is menig grote artiest ontdekt dus daar moet je zijn geweest. De band die daar speelde verwonderde zich ook om de hoeveelheid publiek op maandag, tot hij er achter kwam dat het nu Spring Break is in Amerika. Wij wisten dat wel, maar waren het even vergeten?

Onderweg een paar muurschilderingen bekeken en verschillende shopjes in geweest. Je kijkt je ogen uit bij al die laarzen en hoeden, geweldig. We konden geen keuze maken om iets te kopen dus is het bij kijken gebleven?

We hebben wel een ouderwets koekjes zaak gevonden waar ze giga koeken verkochten. Ook daar was de keuze reuze, maar zijn we wel gezwicht. Af en toe was ook het zonnetje te zien, heerlijk.

Een leuk dagje Nashville, maar met thermo shirt, truitje, iets dikkere hoody en een jas, hadden we toch op iets ander weer gerekend. De mensen van hier lopen gewoon in een shirtje, zelf soms korte broek omdat ook zij totaal zijn overvallen door de koude die hier nu is.

Vandaag gaan we verder naar het zuiden waar het ook niet warmer wordt dan 10 graden. We volgens de Natzes Trace Parkway een hele mooie weg naar uiteindelijk Natchez overmorgen.

Van Cave City naar Nashville

Cave City is de uitvalsbasis naar Mammoth Cave, het langste grottenstelsel van de wereld wat nu bekend is. Een prachtige historische omgeving. In 2018 hebben wij daar een ondergrondse tour gedaan maar hadden toen geen tijd om het boven de grond te bekijken. Vandaar dat we het vandaag bovengronds houden. Het is echt prachtig daar, jammer genoeg nog steeds behoorlijk koud waardoor ook de lente hier nog op zich laat wachten. Heel af en toe zie je een klein bloempje wat het aandurft om boven de grond te komen maar de rest laat zich nog niet zien. De uitzichten zijn dan ook nog grijs door de kale bomen, een klein beetje meer temperatuur en een zonnetje en het is hier nog mooier.

Na 1,5 uur lopen houden we het voor gezien en stappen we vermoeid weer in onze RV. Het is goed dat we vroeg waren want nu lopen er massa’s mensen rond en wij zijn bijna niemand tegengekomen. De volgende stop is het plaatsje Bowling Green waar het Corvette Museum is en een Historisch railway museum.

Het Corvette Museum staat vol met, uiteraard Corvette’s. De hele geschiedenis van het automerk komt voorbij. Prachtig om te zien, ook de auto’s waar ze race’s mee deden zoals de Indy 500. Ben benieuwd als ze Max in zo’n auto zetten wat die er voor speed uit kan halen ?

Een grappig, nou ja grappig, verhaal is ook dat het hele gebouw op een sinkhole is geplaatst. Wist men natuurlijk niet toen het gebouwd werd maar bleek op het dak van een onbekende grot te zijn gebouwd. In 2014 is er een sinkhole ontstaan waarin 8 Corvette’s zijn verdwenen. Drie van de auto’s konden herstel worden maar de andere 5,hele bijzondere exemplaren, hebben onherstelbare schade opgelopen. Gelukkig gebeurde dit heel vroeg in de ochtend toen er nog geen bezoekers waren. Je zal er maar lopen! Op de grond hadden ze ook de lijnen getekend van de sinkhole. In eerste instantie loop je er gewoon overheen, totdat je leest wat er gebeurd is, dan loop je toch even om ?? als je op internet zoekt naar sinkhole Corvette museum krijg je foto’s te zien.

Er was ook een giga grote shop bij dus uiteraard moest er weer iets gescoord worden. Een shirt en een hoody ( omdat er nog meer koud weer aan komt) met het Corvette logo erop. Op weg naar de uitgang werd net een nieuwe Corvette klaargemaakt voor aflevering morgen, er stonden er 4, ik doe toch iets verkeerd vrees ik.

Hierna richting het treinmuseum, wat we alleen vanaf de buitenkant hebben bewonderd. Was wel grappig om te zien.

Hierna richting Nashville waar we 2 nachten verblijven zodat we morgen een hele dag hier hebben. De reden om deze richting op te gaan was het normaal gesproken warme weer, helaas wordt het in Nashville niet warmer dan 6 graden. Is toch minimaal 12 graden minder dan dat we gerekend hadden.

Op de campground hebben wij al eerder gestaan, ze hebben hier een shuttlebus naar downtown, en weten ook dat er een Cracker Barel is op loopafstand. Dus heerlijk gegeten daar. Morgen wordt het dus een dagje niet rijden.

Van Peru naar Cave City

Bij Honey Bear Hollow was het goed toeven. Giga rustig, hartstikke donker en in de ochtend heel veel fluitende vogels. Matras ligt prima en de dekens waren lekker warm alhoewel we ook wel de kachel aan hebben gehouden. De kussens waren daarentegen vreselijk, je kunt het nauwelijks een kussen noemen.

Even lekker warm gedoucht in het ‘bathhouse’, ontbijtje gegeten en weer op weg. Zoals gisteren al gemeld moeten we aardig wat kilometertjes verstouwen vandaag dus we gaan rap op weg. De eerste stop is dus de Walmart waar we 2 kussens kunnen scoren voor $3,44 per stuk, een hele hap uit ons vakantie budget ?? De volgende stop uiteraard een Starbucks, want die stops houden we iedere vakantie in ere.

En dan is het.. gas erop nou ja tot iets over de max snelheid dan want je wilt niet met de politie te maken krijgen. Ondanks dat je over de max rijdt wordt je aan alle kanten voorbij gesneld, ook door huge vrachtwagens. Soms zit je gewoon in de sandwich omdat je hier ook gewoon rechts mag inhalen.

We rijden vandaag een groot deel over de grote wegen, wat normaal gesproken niet zo ons ding is maar voor vandaag is het even nodig. Gelukkig staat er ook nog een bezoekje aan het Abraham Lincoln Birthplace Monument op de planning en daarvoor moeten we wel een heel stuk binnendoor. We rijden weer door dorpjes met prachtige huizen die bijna allemaal een veranda met schommelstoel hebben staan. Het lijkt soms of je terug gaat in de tijd.

Ik zeg net dat het lijkt of je in de tijd teruggaat, maar vlak voor we bij het monument aankomen zijn we ook echt weer terug gegaan in de tijd. Het kwijtgeraakte uur hebben we weer teruggevonden ! Dat is heel plezierig als je een lange reisden hebt, zo valt het toch een beetje mee.

Bij het Abraham Lincoln Monument staat het minimalistische geboortehuis dan deze voormalige 16e president. Net geboortehuis is in zijn geheel in een monument geplaatst om het te beschermen tegen alle weersomstandigheden. Wij waren net voor sluitingstijd maar de ranger die toezicht hield vertelde zijn verhaal van 25 minuten voor ons in 5 minuten. Wat een enthousiasme en wat een passie had die man. Prachtig om te zien, maar exact om 16.30 moest hij toch echt stoppen.

Onze laatste stop is uiteindelijk na zo’n 500 km op Singing Hills RV park in Cave City waar we vanavond onze kussens gaan uitproberen.